375.

Αυτή η γελοιωδώς επιφανειακή αντιμετώπιση που έχω για τα πάντα είχε ξεκινήσει ως άρνηση εξειδίκευσης. Όλα τα θαύματα διαρκούν τρεις ημέρες.

Θα ‘θελα.. αλλά δεν προλαβαίνω..

Το ‘χεις ακούσει τόσες φορές να βγαίνει από το στόμα μου κι όμως δεν αλλάζει κάτι με αυτό.
Δεν αλλάζω.

Ευελπιστώ να έχω κόψει πραγματικά το κάπνισμα αυτήν τη φορά.

Η μάχη όταν δεν υπάρχει ελπίδα να κερδίσεις είναι εκείνη που πραγματικά την απολαμβάνεις. Είναι η πιο όμορφη.

Τρικυμία εν κρανίω.

Αιωνίως παρατηρώ, καθορίζοντας με αυτόν τον τρόπο την πραγματικότητα.
ΘΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΩ ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΩΣΤΟΣΟ!

Τρικυμία εν γαμημένω κρανίω

I'm walking to the something
Bla bla bla bla bla bla bla
Collapse
I'm drinking too much bla bla,
bla bla bla bla bla bla bla
Fall out
I'm feeling really bla bla, I want to bla bla bla,
Collapse
And in the end it means I bla bla bla bla bla bla bla
The end

I got myself together
Bla bla bla bla bla bla bla.
Watch out
I didn't need the patience, life bla bla bla bla bla
Collapse
Don't you sit to close, or I'll bla bla bla bla bla
Break up
Stick it up your nose
Bla bla bla bla bla bla
The end

I didn't mean to do it (Rock it, rock it)
It loved me in my head (Rock it, rock it)
I tried to be a charmer, (Rock it, rock it)
but I got a bit hopeless instead (Rock it, rock it)
The world is very sexy (Rock it, rock it)
It's part of my collapse (Rock it, rock it)

I'm walking to the something (It's part of my collapse...)
Bla bla bla bla bla bla bla
I'm drinking too much bla bla,
bla bla bla bla bla bla bla
Fall out
I'm feeling really bla bla, I want to bla bla bla,
Collapse
And in the end it means I bla bla bla bla bla bla bla
The end

I didn't mean to do it (Rock it, rock it)
It loved me in my head (Rock it, rock it)
I tried to be a charmer, (Rock it, rock it)
but I got a bit hopeless instead (Rock it, rock it)
The world is very sexy (Rock it, rock it)
It's part of my collapse (Rock it, rock it)

I'm walking to the something (It's part of my collapse...)
Bla bla bla bla bla bla bla
I'm drinking too much bla bla,
bla bla bla bla bla bla bla
Fall out
I'm feeling really bla bla, I want to bla bla bla,
Collapse
And in the end it means I bla bla bla bla bla bla bla
The end

Rock it
Rock it
Rock it
Rock it 

374. sto mpalkoni ths 8eias ifigeneias pt. 2.1

Η αυτοαποδόμηση της σκέψης αποτελεί ζωτικό τμήμα ενός οργανισμού που θέλει να αναγεννάται στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Είναι τρόπος ζωής κι όχι απλώς τρόπος ενός σκέπτεσθαι, μιας θεωρητικής νοοτροπίας.
Η τελευταία πρόταση προ-υποθέτει την αποδοχή μιας αποκλειστικά βιολογικής, κρεάτινης όπως μου αρέσει να το λέω, αντίληψης της φύσης του ανθρώπου και πηγάζει από την άρνηση της αποδοχής οποιουδήποτε αναπόδεικτου επιχειρήματος και συλλογισμού όπως είναι π.χ. η ύπαρξη επουράνιων οντοτήτων, ψυχής κτλ.
Έτσι λοιπόν στο μέτρο του εφικτά στοχάσιμου, δηλαδή εντός των ορίων που αντιλαμβάνομαι πως θέτει η επιστημονική γνώση των αρχών του 21ου αιώνα μετά Χριστόν., λέω ότι ζωντανός ένας άνθρωπος είναι όσο οι σκέψεις του συνεχίζουν να επηρεάζουν και να έχουν απήχηση σε άλλους ανθρώπους.

Τι να’ναι πάντως ο πίθηκας? Μην είν’ το κρέας του? Ή μήπως τα κόκκαλα?
Πώς ορίζομαι γαμώ την πουτάνα μου?
Μπορώ να μετρήσω την υπόσταση μου με την ίδια ευκολία που μετρώ αυτά τα λίγα εκατοστά της ψωλής μου?

Κάποιοι είναι πρόθυμοι να σου διδάξουν την τέχνη του να μιλάς συνέχεια και να μη λές τίποτα.

Στο ζουμί λοιπόν, χωρίς περιττά πράγματα και λεκτικά περιττώματα.
Δεν είσαι η όψη σου ούτε και το κρέας σου.
Δεν είσαι το πρόσωπο, το κορμί, τα χέρια, τα δάχτυλα των ποδιών,τα κόκκαλα, το χρώμα και το σχέδιο της τρίχας στο κρανίο σου, η μελανίνη στο δέρμα σου, ο κώλος, τα γεννητικά σου όργανα.

Όλα αυτά είναι στοιχεία αναγνωρισιμότητας κι όχι προσδιορισμού.

Είσαι η ΔΟΜΗ του εγκεφάλου σου, ενός οργάνου δηλαδή.
Δεν είσαι ούτε οι αναμνήσεις, δηλαδή οι πληροφορίες που είναι αποθηκευμένες εκεί, ούτε τα γούστα σου ούτε τίποτα άλλο πέρα από τον τρόπο που αυτά αλληλεπιδρούν.

Είσαι μια διεργασία, το αποτέλεσμα μιας αλληλουχίας γεγονότων, a string of events χωρίς να έχεις κατά πάσα πιθανότητα κάτι το θεϊκό μέσα σου. Μη χαλιέσαι ωστόσο, παραμένεις ένα απίστευτα πολύπλοκο και σύνθετο ον (αν αυτό σε παρηγορεί, καλούτσικο μου πιγκουινάκι).

Κι επειδή ακριβώς αδυνατείς να πιστέψεις στην ίδια σου την πολυπλοκότητα κι επιχειρείς να καταλήξεις σε γρήγορα κι ανώδυνα συμπεράσματα, δεν καταφέρνεις να ξεφύγεις από τη φαιδρότητα του πανικού και της σύγχυσης του καθημερινού βίου.

Αντιμετωπίζοντας τον εαυτό σου λοιπόν ως ΕΙΔΟΣ κι όχι ως άτομο, ως ΔΟΜΗ κυττάρων κι όχι ως τα κύτταρα αυτά καθαυτά επιτυγχάνεται το εξής πολύ σημαντικό και λυτρωτικό. 

[to be continued]

373. YMNOS KAI TROMERO VIDEO

I needed to believe in something
I need you to believe in something
I needed to believe something
I need you to believe in something
I needed to believe
I needed to believe
oh
oh
I needed to believe in something
I need you to believe in something
I needed to believe something
I need you to believe in something
I needed to believe
I needed to believe
I needed to believe
I needed to believe
oh
I'm moving in between
can you feel me in between
I'm moving in between
can you feel me in between
oh
oh
oh
oh
I needed to believe
I needed to believe

372. hmiteles (καλο μήνα, καλό καλοκαίρι)

Η αποστροφή του πάθους κι η ανάγκη για ακατάσχετη μπουρδολογία.

Η ρουτίνα κι ο θάνατος προ των πυλών.
Νεκρός είσαι όταν πάψει να αιματώνεται - να λειτουργεί ο εγκέφαλος. Και τι γίνεται με όλους εμάς που δεν τον λειτουργούμε στο επίπεδο που μπορούμε? Στα μάτια μιας ανώτερης διάνοιας μάλλον θα φαντάζουμε ήδη ουσιαστικά νεκροί σχετικιστικά. Από τη στιγμή που έχει αρχίσει η (ατελέσφορη ενδεχομένως) προσπάθεια να καθοριστεί το κατώφλι της ζωής και του θανάτου ίσως.. Σκατούλες.

Πηγή του κακού ο φόβος και πηγή του φόβου η άγνοια.

Όταν γνωρίζεις δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς, να σκεφτείς. Υπολογίζεις παγερά, ξενοιάζεις κι είσαι μετά έτοιμος να στοχαστείς πάνω στην αξία του τίποτα και τη ροπή του ανθρώπου προς αυτό(ή ό,τι άλλο γουστάρεις μόνο που δεν μένει κάτι στην τελική).

Ο φόβος, η πηγή της απραξίας, ο γεννήτωρ όλων εκείνων των μικρών αραχνοειδών που περπατούν στις παρυφές του μυαλού υφαίνοντας τον ιστό της αδράνειας, εδράζεται στο στομάχι.
Ξέρασε τα όλα. Βγάλε ό,τι έχεις. Μην κρατάς τίποτα μέσα σου. Ξέσπασε δημιουργικά.

Η δημιουργία είναι η πλέον ανθρωπιστική πράξη. Μην οικτίρεις τον τεμπέλη διότι τον έχουν ήδη καταραστεί οι θεοί, όπως έλεγαν οι μεγάλοι παλαιοί.