20140315

436. apla zhthmata axaristias

Σκεψεις κι ιδεες που ερχονται και φευγουν.
μια ζωη βυθισμενη στην απορια, στο τιποτα.
Με το κρεας να γερναει και τις αγωνιες να αναλαμβανουν το πανω χερι.
Ποσα τα μερη που δεν εχεις δει.
ποσοι οι ανθρωποι που δεν εχεις συναντησει.
ποσες οι μπυρες που δεν εχεις ακόμα πιει.
ποσες οι γευσεις που δεν εχεις δοκιμασει.
αδηφαγα τα αισθηματα, αγωνιωδης η συμπεριφορα.
τα φερνει έτσι η ζωη ή εσυ τα οδηγεις εκει? μαλλον το δευτερο.
Αχαριστια Νο1.
αντλησε δυναμη και κουραγιο απο τη δικη σου δυναμη απο το δικο σου κουραγιο.
χαμογελα οταν βρισκεσαι με τον εαυτό σου, το να χλευαζεις τη φαση σου ειναι η υψιστη αρετη.
ενας γελοιος αναζητητης χιλιοειπωμενων αληθειων.
η ηδονη του αυτομαστιγωματος.

κουρελια ολες οι προσδοκιες. αν υπαρχει μια αμαρτια αυτη ειναι το πισωγυρισμα- η επιστροφή στα ίδια και τα ίδια.
θαυμάζεις τη μεταβολη της διαταξης των ατομων στο χωρο και σε αυτην ακριβως εχεις εντοπισει το χρονο.. και τωρα τι μας λες? οτι θελεις να επαναφερεις καποιο κομματι του συμπαντος σε μια προτερη του κατασταση διατηρωντας τα υπολοιπα ως εχουν?
Αχαριστια Νο2.



τωρα ισως να μπορουσα
να ειχα προλαβει
να 

να πα γαμηθει το συμπαν. το απαν συμπαν.
ψαρευω στον ουρανιο θολο και χαζευω αστερια στο βυθο.
χαριζω το βλεμμα μου στο απειρο του οριζοντα.
μα κυριως χαμογελω οταν βρισκομαι μονος.

20140313

435. ta idia pantelakh mou

Απ'όσα λαχταράς να ξεφύγεις, αυτά εξέτασε γιατί σε εκείνα βρίσκεται ο εαυτός σου.
Αγάπες παλιές, δρόμοι, παρεξηγήσεις μαλακίες. Όλα αυτά στέκονται εμπρός σου κάθε βράδυ που προσπαθείς νηφάλιος να κοιμήθεις. Αλλά δεν κοιμάσαι. Δε γίνεται.
Κι όταν όμως με τα πολλά τα καταφέρνεις και προσπαθείς να σηκωθείς το άλλο πρωί τί σκέφτεσαι.
Τί να σκέφτεσαι άραγε?
Κάθε πρωί και μια μάχη.
Με το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Δίχως κανένα σύμμαχο, εκεί.
Όσο και να πιείς, ό,τι και να πιείς κακομοίρη μου δεν ξεχνιέσαι.
Σκοτεινιάζεις, και μάλιστα ακόμη περισσότερο.
Κι εδώ που βρίσκεσαι τώρα, ναι λαχταράς και ζηλεύεις την απεροντοσύνη του ωκεανού να σε ηρεμήσει.
Φωνές, ανθρώποι, ομιλίες, αγωνίες.
Το άδικο.
Το δίκιο.
Οι παραλείψεις.
Οι προσθήκες.
Βρυκόλακες που χορεύουν.
Ξωτικά που θρηνούν.
Νεράιδες που προσπαθούν να λησμονήσουν και να λησμονηθούν.
Καλικαντζάροι που θέλουν να περνιένται για άνθρωποι.
Αγελάδες που ανυπομονούν να βυζάξουν τα μικρά τους.
Κι εσύ εκεί.
Ένας αμέτοχος παρατηρητής, να μετράς τη θλίψη και την οργή. Μα κυρίως να κατηγοριοποιείς και να υπολογίζεις το μέγεθος της σήψης της ψυχής σου. Μιας ψυχής όμως πουθενά ταγμένης. Μιας ψυχής ψόφιας.

sleep chamber - babes ov babylon
)

Ise poli omorfo.
Μπορείς να με κάνεις να μη σκέφτομαι?
Se telo moro mu.
Το χάος της συνειδητοποίησης των απέραντων δυνατοτήτων σβήσε το σε παρακαλώ. Μπορείς?
Se telo poli.
Αν κουβαλάω μια κατάρα, αυτή είναι η κατάρα της μαλακίας του τίποτα. Όμως και για αυτό δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Βλακείες σού λέω.
Moro mu su areso? Se telo poli.
Αμφισβητώ ακόμη και τη φύση της ύπαρξής μου. Κάνε με να ξεχάσω. I love you when you tell me lies.