Απ'όσα λαχταράς να ξεφύγεις, αυτά εξέτασε γιατί σε εκείνα βρίσκεται ο εαυτός σου.
Αγάπες παλιές, δρόμοι, παρεξηγήσεις μαλακίες. Όλα αυτά στέκονται εμπρός σου κάθε βράδυ που προσπαθείς νηφάλιος να κοιμήθεις. Αλλά δεν κοιμάσαι. Δε γίνεται.
Κι όταν όμως με τα πολλά τα καταφέρνεις και προσπαθείς να σηκωθείς το άλλο πρωί τί σκέφτεσαι.
Τί να σκέφτεσαι άραγε?
Κάθε πρωί και μια μάχη.
Με το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Δίχως κανένα σύμμαχο, εκεί.
Όσο και να πιείς, ό,τι και να πιείς κακομοίρη μου δεν ξεχνιέσαι.
Σκοτεινιάζεις, και μάλιστα ακόμη περισσότερο.
Κι εδώ που βρίσκεσαι τώρα, ναι λαχταράς και ζηλεύεις την απεροντοσύνη του ωκεανού να σε ηρεμήσει.
Φωνές, ανθρώποι, ομιλίες, αγωνίες.
Το άδικο.
Το δίκιο.
Οι παραλείψεις.
Οι προσθήκες.
Βρυκόλακες που χορεύουν.
Ξωτικά που θρηνούν.
Νεράιδες που προσπαθούν να λησμονήσουν και να λησμονηθούν.
Καλικαντζάροι που θέλουν να περνιένται για άνθρωποι.
Αγελάδες που ανυπομονούν να βυζάξουν τα μικρά τους.
Κι εσύ εκεί.
Ένας αμέτοχος παρατηρητής, να μετράς τη θλίψη και την οργή. Μα κυρίως να κατηγοριοποιείς και να υπολογίζεις το μέγεθος της σήψης της ψυχής σου. Μιας ψυχής όμως πουθενά ταγμένης. Μιας ψυχής ψόφιας.
sleep chamber - babes ov babylon
Ise poli omorfo.
Μπορείς να με κάνεις να μη σκέφτομαι?
Se telo moro mu.
Το χάος της συνειδητοποίησης των απέραντων δυνατοτήτων σβήσε το σε παρακαλώ. Μπορείς?
Se telo poli.
Αν κουβαλάω μια κατάρα, αυτή είναι η κατάρα της μαλακίας του τίποτα. Όμως και για αυτό δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Βλακείες σού λέω.
Moro mu su areso? Se telo poli.
Αμφισβητώ ακόμη και τη φύση της ύπαρξής μου. Κάνε με να ξεχάσω. I love you when you tell me lies.
Αγάπες παλιές, δρόμοι, παρεξηγήσεις μαλακίες. Όλα αυτά στέκονται εμπρός σου κάθε βράδυ που προσπαθείς νηφάλιος να κοιμήθεις. Αλλά δεν κοιμάσαι. Δε γίνεται.
Κι όταν όμως με τα πολλά τα καταφέρνεις και προσπαθείς να σηκωθείς το άλλο πρωί τί σκέφτεσαι.
Τί να σκέφτεσαι άραγε?
Κάθε πρωί και μια μάχη.
Με το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Δίχως κανένα σύμμαχο, εκεί.
Όσο και να πιείς, ό,τι και να πιείς κακομοίρη μου δεν ξεχνιέσαι.
Σκοτεινιάζεις, και μάλιστα ακόμη περισσότερο.
Κι εδώ που βρίσκεσαι τώρα, ναι λαχταράς και ζηλεύεις την απεροντοσύνη του ωκεανού να σε ηρεμήσει.
Φωνές, ανθρώποι, ομιλίες, αγωνίες.
Το άδικο.
Το δίκιο.
Οι παραλείψεις.
Οι προσθήκες.
Βρυκόλακες που χορεύουν.
Ξωτικά που θρηνούν.
Νεράιδες που προσπαθούν να λησμονήσουν και να λησμονηθούν.
Καλικαντζάροι που θέλουν να περνιένται για άνθρωποι.
Αγελάδες που ανυπομονούν να βυζάξουν τα μικρά τους.
Κι εσύ εκεί.
Ένας αμέτοχος παρατηρητής, να μετράς τη θλίψη και την οργή. Μα κυρίως να κατηγοριοποιείς και να υπολογίζεις το μέγεθος της σήψης της ψυχής σου. Μιας ψυχής όμως πουθενά ταγμένης. Μιας ψυχής ψόφιας.
sleep chamber - babes ov babylon
)
Ise poli omorfo.
Μπορείς να με κάνεις να μη σκέφτομαι?
Se telo moro mu.
Το χάος της συνειδητοποίησης των απέραντων δυνατοτήτων σβήσε το σε παρακαλώ. Μπορείς?
Se telo poli.
Αν κουβαλάω μια κατάρα, αυτή είναι η κατάρα της μαλακίας του τίποτα. Όμως και για αυτό δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Βλακείες σού λέω.
Moro mu su areso? Se telo poli.
Αμφισβητώ ακόμη και τη φύση της ύπαρξής μου. Κάνε με να ξεχάσω. I love you when you tell me lies.
No comments:
Post a Comment