Η εικόνα ανατριχιαστική. Οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών, με τις παραποιημένες σβάστικες στην πλάτη, να το παίζουν αγαθοί.
Τα μακαρόνια που μοίραζε η Χρυσή Αυγή στο Σύνταγμα ήταν σάπια.
Το γάλα - δηλητήριο.
Ένα φίδι δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα άλλο.
Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.
Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.
Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θέ ν' απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.
Ο φασισμός θεριεύει επειδή, όχι κανένας άλλος παρά μόνον ΕΓΩ παίζω τόσο καιρό το πουλί μου πίσω από μια οθόνη.
