20161013

487. Αγάπη μόνο


Και εσύ και γω είμαστε πεταμένοι σε αυτό το κελί βούρκο κι αναρωτιόμαστε.

Ατενίζοντας το άπειρο και κοιτώντας στα ενδόμυχα της ύλης, αναμοχλεύοντας την ιστορία και συλλογιζόμενος/η τα δισεκατομμύρια των ανώνυμων και διάσημων νεκρών αντιλαμβάνεσαι την ασημαντότητα του προσωπικού είναι.

Και μετά;

Έπαρση.

Δεν γίνεται να μην σιχαθείς τους θιασώτες μιας καποιας αληθειας.
Ειδικά εκείνους μιας εξ αποκαλύψεως αληθειας.
Δεν γίνεται να μην οργιστείς με την ύπαρξη αρχόντων.
Ειδικά εκείνων των ελέω θεού.
Ειδικότερα εκείνων που έχουν εκλεγεί, προδίδουν τις προσδοκίες και δεν προχωρούν μπροστά, προς κάτι δικαιότερο.

Και μετά;

Δουλεία.

Γύρω γύρω όλοι εμείς τα αποχαυνωμένα κουτά πιθήκια, να εκπλησσόμαστε και να ξεχνάμε (στην "καλύτερη") μασουλώντας ξεροκόμματα.
Άρτος και τσάμπιονς ληγκ και λοιπά θεάματα.

Στη χειρότερη?
Ανισορροπία. Φόβος. Θλίψη. Βία. Μάχες.

Η Γη , το Σύμπαν, ο Κόσμος, η Φύση όπως θες πες το, θα ξεράσει το ανθρώπινο είδος ως κάτι.. ως κάτι λάθος, υβριστικό και άδικο.

Ίσως όμως αυτή η ίδια η απαίτηση για "δικαιοσύνη" να είναι η ύβρις προς την κοσμική τάξη της βοράς.

Οχι και Οχι.

Δεν υπάρχει λόγος να παίζει κανείς τον γνώστη στην ψυχωτική παράσταση που δίνεται καθοδόν για το πουθενά.

Και το παραμυθάκι συνεχίζεται.


Angels on the sideline,
Puzzled and amused.
Why did Father give these humans free will?
Now they're all confused.

Don't these talking monkeys know that
Eden has enough to go around?
Plenty in this holy garden, silly monkeys,
Where there's one you're bound to divide it.
Right in two.

Angels on the sideline,
Baffled and confused.
Father blessed them all with reason.
And this is what they choose.
And this is what they choose...

Monkey killing monkey killing monkey
Over pieces of the ground.
Silly monkeys give them thumbs,
They forge a blade,
And where there's one
they're bound to divide it,
Right in two.
Right in two.

Monkey killing monkey killing monkey.
Over pieces of the ground.
Silly monkeys give them thumbs.
They make a club.
And beat their brother, down.
How they survive so misguided is a mystery.

Repugnant is a creature who would squander the ability to lift an eye to heaven conscious of his fleeting time here.

Cut and divide it all right in two [x4]

Fight over the clouds, over wind, over sky
Fight over life, over blood, over prayer,
overhead and light
Fight over love, over sun,
over another, Fight for each other,
for the ones who are rising.

Angels on the sideline again.
Benched along with patience and reason.
Angels on the sideline again
Wondering when this tug of war will end.

Cut and divide it all right in two [x3]
RIGHT IN TWO!

Right in two...

20161010

486. έλα στο χωριό να βαράμε μύγες δίπλα στο τζάκι


What I don't know can never hurt me
I live a life that's working for me
What I respect you just can't see
What you expect I'll never be

Primitive that's how I'll live
Primitive I'll take what you give
Cause I love and I live primitive

The things I do you'd never try
What I get free you got to buy
I'm proud of my life
But don't ask me why
Cause if I told you, I'd probably

Primitive that's how I live
Primitive I'll take what you give
Cause I love and I live primitive

485. Τί_έχει_φταίξει_ρε_φίλε_να_πούμε_?

Εγινε. Βρίσκεσαι σε ενα σταυροδρομι. Για την ακριβεια καθε στιγμη βρίσκεσαι σε ενα σταυροδρομι όπου έχεις να διαλέξεις: υποχώρηση ή εξέλιξη;

Ο πολεμος για το μυαλο καλα κρατει.Δεν ειναι απαραιτητο να σε σιωπησουν για να μην ακουστεις. Οχι.
Αν η φωνη σου δεν ακουγεται λογω του περιβάλλοντος θορύβου τοτε το αποτελεσμα ειναι το ιδιο: δεν εχεις καταφερει να μεταδώσεις το μήνυμά σου.

Ποιο ειναι αυτό εν προκειμένω;

Ότι η συντριπτικη πλειονοτητα των ανθρωπων ειμαστε σκλαβοι, ανελευθερα οντα γαλουχημενα με ιδεες μιζεριας, εθελοδουλειας και αποχαυνωμένα με ονειρα ελπιδας.
Ο πιο επικινδυνος εχθρος ειναι ο αδυναμος εαυτος μας που αφήνεται και ενδιδει στα προαναφερθέντα τις περισσοτερες φορες εν γνωσει του και με μονη δικαιολογια την επικληση αυτης της ιδιας της αδυναμιας. (Και δηλαδή φεύγει μετά οδοιπόρος για τα Σούσα)

Προοδος και συντηρηση, δεν υπαρχει αλλο διπτυχο ιδεολογιων, ποτε δεν υπηρξε και ουτε προκειται ποτε να.
Υλισμος και ιδεαλισμος ειναι οι αντιστοιχες φιλοσοφιες.

Ο αγωνας ειναι εδω και τωρα, καθε στιγμη. Και ειναι διαρκης. Καμία στιγμή χαλάρωσης. Πάντα στην τσίτα μέχρι να.

Συχνα πυκνα όποτε βρισκω ευκαιρια κοιτάζω τον ουρανο συνήθως μετα το σουρουπο ή πριν το χάραμα, περιμενοντας να αντικρυσω "την ελπιδα που θα μου ζεστάνει την ψυχη".

Δεν ειναι μονο ο φοβος που εχει ονομα αλλα και η "ελπιδα". Για μενα το ονομα αυτης ειναι ISS με ο,τι αυτο συνεπαγεται.






Βαλε το βιντεο σε fullscreen ταγαροβλακα νεοελληνα που πληρωνεις ενφια, ασφαλεια, φορο, ικα μικα και τα συναφη στις ληστοσυμμοριες που λυμαινονται τον τοπο τα τελευταια διακοσια χρονια. Τις ληστοσυμμοριες που γλυφεις για να σε μεταθεσουν κοντα στην μανουλα οσο εισαι φανταρος, για να σε χωσουν σε κανα πενταμηνο προγραμμα, στη ΔΕΗ ή σε καμια θεση αναπληρωτη καθηγητη. Τις ληστοσυμμοριες που θα σου παρουν το σπιτι αν κανεις το λαθος και χασεις καποια δοση της ρυθμισης στην οποια υπαχθηκες για να αποπληρωσεις τα δουλικα χαρατσια προκειμενου να γεμισεις την κοιλια του αφεντη. Του εκλεγμενου κατα τα αλλα αφεντη.
Πατησε και το repeat μετα μπας και ανοιξει το μυαλο μηπως και παραδειγματιστεις απο οσα εχουν πετυχει οι τεως βαρβαροι.

Και ύστερα σκεψου τι εχει φταιξει που δεν ειμαστε εγω ή εσυ μαζί τους εκει πανω τωρα.

20161006

484. Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα




My name is Mud

My name is Mud
Not to be confused with Bill or Jack or Pete or Dennis
My name is mud, it's always been
'Cause I'm the most boring sons-a-bitch you've ever seen
I dress in blue-yes navy blue
From head to toe I'm rather drab except my patent shoes
I make 'em shine, well most the time
'Cept today my feet are troddin' on by this friend of mine
Six foot two and rude as hell
I got to get him in the ground before he starts to smell
My name is Mud

My name is Mud, but call me Alowishus Devadander Abercrombie
That's long for Mud so I've been told
Told that by this sons-a-bitch that lies before me bloated blue and cold
I've got my pride, I drink my wine
I drink only the finest except I haven't earned a dime in several months
Or were it years
The breath on that fat bastard could bring any man to tears
We had our words, a common spat
So I kissed him upside the cranium with an aluminum baseball bat
My name is Mud

My name is Mud

M-m-m-m-m-Mud

My name is Mud

(Where you goin' city folk)

483. Ο ΚΑΙΡΟC ΓΑΡ ΕΓΓΥC

Μία κενή σελίδα. Αποσβολωμένος και δεν έχεις τί να πεις.
Η χώρα φαίνεται να καταρρέει.
Οι ψευδαισθήσεις έχουν ήδη καταρρεύσει.
Ο πόλεμος προς το παρόν γίνεται για τον έλεγχο της σκέψης.
Προς το παρόν.

Είναι τόσα αυτά που θέλω να δώ, να πράξω, να ελέγξω, να μελετήσω, να μελετήσω που-

Μελέτη.
Αφού λοιπόν προς το παρόν ο πόλεμος γίνεται με στόχο το μυαλό τότε η μελέτη είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος αντίστασης. Για πόσο όμως?

Δεν ξέρω.

Βασικά δεν ξέρω τίποτα.ΟΚ.

Αυτονόητες προτάσεις εν είδει διαχρονικής αλήθειας χρειάζομαι τώρα οι οποίες θα προκύψουν από την μελέτη της ιστορίας και θα λειτουργήσουν σαν το απόσταγμα σοφίας, εμπειρίας και λαθών άλλων ατόμων, ομάδων, λαών.


Ή και από εμπνευσμένες ενοράσεις τύπου πατρός Παϊσιου


Οι βλέψεις, οι ανάγκες, οι προθέσεις οι ύβρεις των ανθρώπων δεν έχουν αλλάξει εδώ και χιλιάδες χρόνια, μόνο τα μέσα.
Ίσως και να φοβάμαι τις αλλαγές που έρχονται. Τόσα χρόνια θεωρούσα πως προετοιμαζόμουν αλλά ως γνωστόν-
η θεωρία απέχει παρασάγγας από την πράξη.






Τούτος ο κόσμος πάλιωσε γι' αυτό δεν είναι εντάξει
ήρθε ο καιρός τον μάλωσε κι είναι ώρα για να αλλάξει

Κάνε παρέμβαση και φτιάξ' τα όλα όπως θες,
τα παραμύθια άλλαξε τα και γράψε αλλιώς τις γραφές.
Πάρε τον πρίγκιπα και φόρα του κουρέλια,
πέτα τον μέσ' το παζάρι να σκάσουν όλοι στα γέλια.
Και πες στη μάγισσα ότι αγαπούσα εγώ το ράγισα,
δεν πιάνουνε ξόρκια κι ευχές μάλλον πως άργησα.
Κάνε ένα δώρο στο δράκο να αστοχήσει το βέλος
και μάθε πως δεν έχουν όλα ευτυχισμένο τέλος.
Πες στο ληστή να πιάσει θέση ζεστή,
βάλτου να πιει κι ένα κρασί να ξεχαστεί,
κοιτώντας τον τρελό του χωριού να χορεύει
για το πώς βλέπει εκείνος τη ζωή και να μαγεύει.
Πάρε απ' τη γη σου σιτάρι, και κάνε μου το σαν χάρη,
βάλε στης γης τα πέρατα να το μοιράζουν φαντάροι
κι ύστερα κάνε ανταρσία στου πειρατή το καράβι
και μπες στ' αμπάρι να λευτερωθούν οι σκλάβοι.
Φτιάξε τον κόσμο όπως θες τίποτα όρθιο μην μείνει,
κάνε τον ήλιο να ανταμώσει τη σελήνη κι ότι γίνει ας γίνει,
όπως εσύ τουλάχιστον το φαντάστηκες κι όπως νοιάστηκες (ας γίνει).
Κι όταν δεις πως κουράστηκες, θα ξέρεις ότι δεν είχες αράξει
κι όποιος τον κόσμο σου κοιτάξει θα δει πως θα 'χει αλλάξει

Τούτος ο κόσμος πάλιωσε γι' αυτό δεν είναι εντάξει
ήρθε ο καιρός τον μάλωσε κι είναι ώρα για να αλλάξει

Τούτος ο κόσμος παλιώνει, μια εποχή τελειώνει,
λιώνει σαν χιόνι και μια καινούρια ζυγώνει (κι όλο σιμώνει).
Σηκώνει σκόνη κι απλώνει (όλο απλώνει, απλώνει),
μα απ' τη ζωή σου ξεκινά και στη ζωή σου τελειώνει.
Πάρε λοιπόν απόφαση και με καθάριο το βλέμμα
σήκω απ' τα γόνατα επιτέλους και πολέμα για σένα.
Να μην πιστεύεις κανένα, να μην πιστεύεις κι εμένα,
δεν θα μιλήσω για σένα και μη μιλήσεις για μένα.
Τα 'χω χαμένα, μυρίζω ψέμα, μυρίζω κι αίμα
γι' αυτό πήρα το ρίσκο να σου τα κάνω θέμα.
Βλέπεις εμένα κάποιος νοτιάς μου 'πε για κάτι
και ψηλάφισα τα πρώτα τα σημάδια στη Βαγδάτη.
Κάνε κράτει, θαρρώ πως μέσα στην παραίσθηση
είδα να ξεκινάει κι η αντίστροφη η μέτρηση.
Πάλι αφού κύκλους κάνει τελειώνει και ξανακάνει
κι αφού ξηλώσει ύστερα όλο να ράβει ξαναπιάνει.
Γι' αυτό σου λέω κάτι τελειώνει το ξέρω
και με τα χέρια μου γουστάρω τον επίλογο να φέρω.
Διαφέρω συνέχεια, προσπαθώ να 'μαι εντάξει
κι όπως τα βλέπω είναι ώρα τούτος ο κόσμος να αλλάξει.