Here I come Constantinople Here I come Constantinople I am coming Constantinople Here I come All the leaves are off of the oak and All of the sheep have followed the spoken Word. I'm coming Constantinople Here I come So I stand out in the open All my friends are with you I hope and pray. I'm coming Constantinople Here I come. Here I come Constantinople Here I come Constantinople I am coming Constantinople Here I come
ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΚΡΕΑΣ, ΤΟΝ HOMO SAPIENS, ΠΟΥ ΕΦΗΥΡΕ ΚΑΤΙ ΨΕΥΔΟΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ «ΝΟΜΟΥΣ» ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΧΑΛΙΝΑΓΩΓΗΣΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΠΑΠΑΡΟΛΟΓΩΝΤΑΣ.ΛΕΞΕΙΣ ΟΠΩΣ ΨΥΧΗ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΝΟΥΣ ΜΟύ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ.
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΟΠΗΚΕ Ο ΟΜΦΑΛΙΟΣ ΛΩΡΟΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ. ΟΛΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΜΕΝΑ, ΜΕΣΩ ΜΙΑΣ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΜΟΥ. ΚΑΘΕ ΤΟΞΟΕΙΔΕΣ ΜΠΟΥΣΟΥΛΗΜΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΚΑΘΕ ΒΗΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΛΩΤΣΙΑ ΣΤΟ ΧΩΜΑ. ΠΟΤέ ΔΕΝ ΕΠΕΣΑ ΣΤΗ ΓΗ, ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΗ ΕΡΧΟΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΕΝΑ.
Kultur Shock Nightmare
Σημ. πώς είναι ο Chuck Norris που όταν κάνει καμψεις σπρωχνει τη γη? Ε κάτι τέτοιο τελος πάντων, όμως μικρή σημασία έχει αφού το απόγευμα στη Φραπεδο-χριστιανο-δεξιούπολη είναι ηλιόλουστο.
ΚΕΡΔΗ, ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ..
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ «ΕΝΑ», ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ.
ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΔΕΙΧΝΩ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ, ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΣΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ/ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑΣ ΝΑ ΘΟΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΟΥ.
ΕΙΤΕ ΚΟΙΤΑΖΩ ΑΣΤΕΡΙΑ ΕΙΤΕ ΞΕΡΑΤΑ, ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ.
ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙΣ, ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ Η ΜΟΡΦΗ Η ΙΔΙΑ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΝ ΑΜΦΙΒΟΛΩ ΟΤΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕ ΔΙΑΦΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΑΔΑ. Η ΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΚΝΗΡΗΣ ΗΜΙΜΑΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΟΠΛΗΚΤΟΥ ΠΙΘΗΚΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΣΦΥΡΙΖΕΙ, ΑΜΟΛΑΕΙ ΙΔΕΕΣ.. Ε, ΚΑΙ???
..ΚΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΩ ΠΟΣΟ ΓΑΜΑΤΟΣ ΕΙΜΑΙ.
..ΚΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΩ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΜΟΥ.
..ΚΙ ΟΤΑΝ ΨΑΧΝΩ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΝΟΣ «ΕΙΝΑΙ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΙ, ΔΙΑΠΡΑΤΤΩ ΥΨΙΣΤΗ ΥΒΡΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΡΑΣΗΣ.
Η ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΤΑΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΗΛΙΘΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΜΕΧΡΙ ΑΗΔΙΑΣ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΤΛ. ΤΑ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΑ «ΓΙΑΤΙ» ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ ΟΤΑΝ ΦΤΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΑΡΧΗ, ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΝΟΗΜΑ.
ΑΦΟΥ ΤΟ ΛΑΔΙ ΣΤΟ ΚΑΝΤΗΛΑΚΙ ΣΩΝΕΤΑΙ ΡΕΕ ΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Along the shore the cloud waves break,
The twin suns sink behind the lake,
The shadows lengthen
In Carcosa.
Strange is the night where black stars rise,
And strange moons circle through the skies,
But stranger still is
Lost Carcosa.
Songs that the Hyades shall sing,
Where flap the tatters of the King,
Must die unheard in
Dim Carcosa.
Song of my soul, my voice is dead,
Die thou, unsung, as tears unshed
Shall dry and die in
Lost Carcosa.
—"Cassilda's Song" in The King in Yellow Act 1, Scene 2
I'm lost, I'm lost, isolated,
I'm drifting, I'm sifting through the sand
of my motherland now I pay the cost
Exposed to the rays of the heat
that are burning down my back
I'm crawling, then falling on my knees
but no-one hears my pleas.
I lie with the demons coming outta the sandstone,
vultures strip my bones and now I'm conscious
but yet I'm all alone
and all the shit I've been fearing is now appearing
Yes the air is screaming
but I'm not dreaming, no.
Not dreaming now. No dreaming now.
And after torniquet tightens on vein
then I begin again.
Retinas burn from the glare on the wing of a plane
Now without thinking I respond,
first comes to seal the bond
with myself and then further beyond.
The air, dry, breeds clear thoughts, a level head.
I'll be no use to my loved ones when I'm dead
so I pass the time learning, planning, assimilating
till I excel and I can tell
that these mountains are not a cage but a gauge
of all the unseen majesty
they will always be part of me.
And though I trusted and was lied to by my own
I bear no grudge and I carry no millstone.
No, I carry nothing.
Fucked over in a small pressurized cabin,
a wound is a safe place to crawl.
A warm place, would I throw it all away?
End it all? The pain is so reliable.
What do I remember? Old words.
I learn new words, absorb, explore.
Fall down in the dust
and smell the rain, metallic.
When I fall I will stand up again,
stubborn boy,
disease passes through me like spirits.
When I break I will heal
and when I fall I will stand up again.
