379. μη με ρωτάς για καλοκαίρια για ακρογιαλιές και αστέρια

Να κουβαλάς κάθε στιγμή τα αστέρια μέσα σου και να προσπαθείς να τα αγγίξεις με το νου.

Ναι να τα αγγίξεις. Και να μην αφήνεις να σε αγγίζουν εσένα οι αηδίες, οι μικρότητες της καθημερινότητας.
Δες τα όλα ρε συ σαν μια ευκαιρία για να-

δε θα σου πω εγώ για ποιο πράγμα είναι ευκαιρία.

Ωστόσο το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο και ταυτόχρονα άγνωστο: η ψυχική κατάσταση από τη συνειδητοποίηση της συμπαντικής ολότητας.

Προδιαγεγραμμένο διότι από τις μέρες του Ηράκλειτου, του Λάο Τσε μέχρι σήμερα, είτε διαισθητικά είτε επιστημονικά-πειραματικά, λέγεται κι αποδεικνύεται ότι όλα είναι ΕΝΑ.
Η διάσπαση της ύλης κι η προσωπική ατομικότητα αποτελούν μία ψευδαισθητική ανθρώπινη στρεβλότητα αποτέλεσμα των περιορισμών που θέτουν τα ανθρώπινα όργανα αντίληψης.

Άλλοι μιλούν για θεούς και δαίμονες κι άλλοι για το απόλυτο αχανές τίποτα.

Εμένα αν με ρωτήσεις θα σου απαντήσω, όπως για όλα τα υποθετικά θέματα: ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΡΩ.
αλλά και : ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΠΟΤέ ΝΑ ΜΑΘΩ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.
όμως κυρίως: ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΜΑΘΩ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΗΣΩ.

Τη βλέπεις λοιπόν τη συνιστώσα του αγνώστου άρα και της πάλης, της περιπέτειας, της δημιουργικής αγωνίας??

Πέρα από τα όρια του νου, δηλαδή της πρωταρχικής κατάφασης, τα πάντα αποδομούνται και ανασυντίθενται σε διαφορετικά πλαίσια.

Το αντιληπτό "κάτι" δεν έχει σχέση με το "είναι". Μόλις διερευνήσεις το "πώς" μπορείς ίσως να προσπαθήσεις να δώσεις απάντηση στο "γιατί".
Και τότε ίσως να αντιληφθείς την αδυναμία να απαντήσεις.

Το ερώτημα "ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΩ?" θα φαντάζει με αγωνιώδη κραυγή χιμπατζή προς το είδωλο του όπως αυτό προβάλλεται σε έναν παραμορφωτικό καθρέπτη, κλεισμένου στο κλουβί των ψευδαισθησέων που έχει ως κάγκελα τις περί ύλης και πραγματικότητας αντιλήψεις.
Είναι δυνατόν να λάβει απάντηση?

Η έννοια της ύπαρξης πηγάζει από την ψευδαίσθηση της ατομικότητας που κι αυτή με τη σειρά της βασίζεται στη λειτουργία του κρέατος, του εγκεφάλου, της ύλης.

Πέρα από τα όρια του νου απλώνεται η απέραντη σιωπή - το αναπάντητο.
Φάε τα Corn Flakes σου λοιπόν και μην αγχώνεσαι.

378. we love liakopoulos

Όπως ξεκινάς έτσι και να τελειώνεις.
Απάλλαξε το συλλογισμό σου από τη στρεβλή έννοια του χρόνου στην προσπάθεια να βιώσεις την ολοκληρωτική ενότητα του παντός.

Εκτοξεύσου.
Πέρα από τη στρατόσφαιρα.
Μακριά.
Κοίτα.
Προτού τελειώσεις εκείνο που ποτέ δεν θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει, πρέπει να έχει λυθεί το πρόβλημα του περιπλανώμενου πωλητή και να εφαρμοστεί για τον αστρικό χάρτη στις τρεις διαστάσεις.
Διότι η επιστροφή είναι εξίσου σημαντική με τον απόπλου. Άμα δεν επιστρέψεις καλύτερα μην ξεκινήσεις καν.

Ο τρόπος και το γεγονός. Αλληλένδετα και τα δύο.

377. μην είμαι ρε τσικιρικιτζής, ο μαλάκας

Όταν μια δραστηριότητά σου την αναγνωρίζεις ρε συ ως α-νόητη, ά-σκοπη, ά-χρηστη γιατί τη συνεχίζεις?

Πολλές φορές θα ακούσεις ανθρώπους να λένε "δεν μπορώ, έτσι είμαι κι άμα σ'αρέσει" όταν αναφέρονται σε συμπεριφορές, δράσεις κι ενέργειές τους οι οποίες στέκονται εμπόδιο στην πλήρη ξεδίπλωση των δυνατοτήτων.

Το εφικτό μεγαλείο αν θέλεις να φτάσεις, πρέπει εκείνα τα μικρά τα σαχλά τα καθημερινά να μη σε αγγίζουν. Ακόμη κι αν ασχολείσαι με το πιο τετριμμένο, οφείλεις (σε ποιον?μα φυσικά στον εαυτό σου) να παραμένεις αλλόκοσμος.

Να θυμάσαι ότι τα άστρα που άντεξες να αντικρύσεις για μισό λεπτό όσο ήσουν ξαπλωμένος μέσα στη μαύρη θάλαττα μπορείς να τα διατηρήσεις μέσα σου. Ας το οργάνωνες καλύτερα μαλάκα για τόσο λίγο που κάθησες. Έστω όμως κι αυτή η μικρή επαφή με το πρακτικώς αντιληπτό άπειρο ήταν για σένα και για κείνη, τους απειροστούς, η πιο ισχυρή δόση του απροσδιόριστου σε εκείνο το δεδομένο χωροχρονικό σημείο.

Κάτσε τώρα πάλι Δευτέρα πρωί να χαίρεσαι που πήραν παράταση οι δηλώσεις εισοδήματος και δεν έχασες το αφορολόγητο επειδή ήσουν εκπρόθεσμος και μαλάκας που δεν μπόρεσες να συμπληρώσεις μια αίτηση να πάρεις κλειδάριθμο, ψάξε να δώσεις τη σακαράκα σου για απόσυρση για να πάρεις μια άλλη σακαράκα, παρακάλεσε να σε πάρουν να δουλέψεις τζάμπα σε κανά αντλιοστάσιο αποχέτευσης για να γίνεις έμπειρος μηχανικός, στείλε χίλια mails ενώ αν κάνουν τον κόπο να σου απαντήσουν αρνητικά να είσαι κι ικανοποιημένος, ονειρέψου ότι χειρίζεσαι με ευχέρεια τα toolboxes του MATLAB ενώ δε γνωρίζεις να γράψεις ούτε μια γραμμή κώδικα, τρέξε στις τράπεζες να βγάλεις κάρτα και καινούργιο λογαριασμό κι άμα καταφέρεις να μείνεις ψηλά από τα σκατά και δεν αρχίσεις να ηδονίζεσαι με τη χαρτούρα τρόποις που θα ζήλευε ακόμη κι αυτός ο ίδιος ο Μαζόχ, ΤΟΤΕ και μόνον ΤΟΤΕ  θα έχεις μια κάποια ελπίδα.

Μιαν ελπίδα να καταφέρεις να μη συγχέεις ούτε στιγμή την εντύπωση-έκπληξη που σου προκαλεί το αχανές σε μέγεθος κι επιρροή μέχρι σήμερα έργο ενός Imperatoris Γαΐου Ιουλίου Καίσαρος Οκταβιανού Divi Filii Αυγούστου με το θαυμασμό που τρέφεις για τον ηρωικό Φάνη.

   

376. αυθυποβολή

Στην Ελλάς του 2012.
Του Μνημονίου, του ευρώ και του Αντώνη Σαμαρά.
Του μαρασμού και της κατήφειας.

Στην Ελλάς της ύφεσης και της δυσκολίας εύρεσης δουλειάς για έναν πρώην αιώνιο φοιτητή που αισθάνεται σαν πρώην κατάδικος.
Της υπογεννητικότητας, της μετανάστευσης.

Στην Ελλάς του παραλογισμού, των αστικών μύθων, της κακογουστιάς και της διάχυτης βλαχιάς. Της αμορφωσιάς, της βλακείας και της λοβιτούρας.

Στην Ελλάς του φασισμού, του νεοναζισμού και του πανταχού παρόντος υφέρποντος ρατσισμού.
Της πλύσης εγκεφάλου, του εκφοβισμού και του νοητικού αυνανισμού.

Ένα έχω μόνο να πω:

 ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΩ ΟΛΟΥΣ ΡΕ ΜΟΥΝόΣΚΥΛΑ