Σκεψεις κι ιδεες που ερχονται και φευγουν.
μια ζωη βυθισμενη στην απορια, στο τιποτα.
Με το κρεας να γερναει και τις αγωνιες να αναλαμβανουν το πανω χερι.
Ποσα τα μερη που δεν εχεις δει.
ποσοι οι ανθρωποι που δεν εχεις συναντησει.
ποσες οι μπυρες που δεν εχεις ακόμα πιει.
ποσες οι γευσεις που δεν εχεις δοκιμασει.
αδηφαγα τα αισθηματα, αγωνιωδης η συμπεριφορα.
τα φερνει έτσι η ζωη ή εσυ τα οδηγεις εκει? μαλλον το δευτερο.
Αχαριστια Νο1.
αντλησε δυναμη και κουραγιο απο τη δικη σου δυναμη απο το δικο σου κουραγιο.
χαμογελα οταν βρισκεσαι με τον εαυτό σου, το να χλευαζεις τη φαση σου ειναι η υψιστη αρετη.
ενας γελοιος αναζητητης χιλιοειπωμενων αληθειων.
η ηδονη του αυτομαστιγωματος.
κουρελια ολες οι προσδοκιες. αν υπαρχει μια αμαρτια αυτη ειναι το πισωγυρισμα- η επιστροφή στα ίδια και τα ίδια.
θαυμάζεις τη μεταβολη της διαταξης των ατομων στο χωρο και σε αυτην ακριβως εχεις εντοπισει το χρονο.. και τωρα τι μας λες? οτι θελεις να επαναφερεις καποιο κομματι του συμπαντος σε μια προτερη του κατασταση διατηρωντας τα υπολοιπα ως εχουν?
Αχαριστια Νο2.
μια ζωη βυθισμενη στην απορια, στο τιποτα.
Με το κρεας να γερναει και τις αγωνιες να αναλαμβανουν το πανω χερι.
Ποσα τα μερη που δεν εχεις δει.
ποσοι οι ανθρωποι που δεν εχεις συναντησει.
ποσες οι μπυρες που δεν εχεις ακόμα πιει.
ποσες οι γευσεις που δεν εχεις δοκιμασει.
αδηφαγα τα αισθηματα, αγωνιωδης η συμπεριφορα.
τα φερνει έτσι η ζωη ή εσυ τα οδηγεις εκει? μαλλον το δευτερο.
Αχαριστια Νο1.
αντλησε δυναμη και κουραγιο απο τη δικη σου δυναμη απο το δικο σου κουραγιο.
χαμογελα οταν βρισκεσαι με τον εαυτό σου, το να χλευαζεις τη φαση σου ειναι η υψιστη αρετη.
ενας γελοιος αναζητητης χιλιοειπωμενων αληθειων.
η ηδονη του αυτομαστιγωματος.
κουρελια ολες οι προσδοκιες. αν υπαρχει μια αμαρτια αυτη ειναι το πισωγυρισμα- η επιστροφή στα ίδια και τα ίδια.
θαυμάζεις τη μεταβολη της διαταξης των ατομων στο χωρο και σε αυτην ακριβως εχεις εντοπισει το χρονο.. και τωρα τι μας λες? οτι θελεις να επαναφερεις καποιο κομματι του συμπαντος σε μια προτερη του κατασταση διατηρωντας τα υπολοιπα ως εχουν?
Αχαριστια Νο2.
τωρα ισως να μπορουσα
να ειχα προλαβει
να
να πα γαμηθει το συμπαν. το απαν συμπαν.
ψαρευω στον ουρανιο θολο και χαζευω αστερια στο βυθο.
χαριζω το βλεμμα μου στο απειρο του οριζοντα.
μα κυριως χαμογελω οταν βρισκομαι μονος.
