Οταν υπαρχει φοβος δεν μπορει να υπαρξει αγαπη. Και το αντιστροφο. Ειναι δυο αλληλοαποκλειομενες εννοιες οπως ο θανατος με τον ερωτα.
Σκοταδι.
Παγωνιά.
Ερημια.
Αναγκη μιας γενικης επανεκκινησης της φασης.
Δεν ξερω να λεω ιστοριες- μονο να γενναω ελπιδες κι επειτα να απογοητευω. Απο μικρο παιδι το ιδιο πραγμα. Γεμιζω την καρδαρα με το γαλα κι επειτα το χυνω επιδεικτικα μπροστα σε οποιους ειχαν προηγουμενως χαρει.
Υψιστη μορφη δειλιας? Κομπλεξ ισως? Μια γελοια μορφη εκδικησης?
Το μονο που μπορω να σου προσφερω ειναι μια ηλιθια υποκριτικη ηθικολογικη ανωτεροτητα μικροαστικης προελευσης.
Αραγε ποσους ανθρωπους θα γνωρισω που οσο περισσοτερο τους μαθαινω τοσο πιο πολυ θα τους γουσταρω?
Απαξ και σε λυπηθω πρεπει να σε κανω περα, ειδαλλως μονο ο κατηφορος μας περιμενει.
Δεν θελω να σε σωσω κουκλιτσα μου, οσο και να προσπαθεις να με πεισεις δε με πειθεις. Αυτο θα ηταν μια αγαπη φυλακη και για τους δυο μας, δεν εχει σημασια ποιος παιζει το ρολο του δεσμωτη και ποιος του δεσμοφυλακα.
Μπαλκονι καλοκαιρι μουντιαλ τσιγαρο μπυρα. Κορεα-Αλγερια. Σιχαινομαι τον εαυτο μου. Οσο κι αν προσπαθω να υιοθετησω τα οπια των απλων ανθρωπων και να γαμησω ο,τι σκατα κουβαλαω στο κεφαλι μου δεν το καταφερνω. Νταξ το 2010 επινα ενα μπουκαλι φθηνο whiskey κι εβλεπα τρεις αγωνες + μια αθλητικη εκπομπη. Καθε μερα. Φετος ειμαι καλυτερα, αυτο αποτελει μια καποια εξελιξη.
Καθε μερα κι ενα καινουργιο ονειρο- καθε μερα ξετυλιγεται μπροστα μου μια πιθανη εναλλακτικη πραγματικοτητα. Οσες τις βλεπω καθαρα πώς κυλουν στο περασμα αυτου που συμβατικα εχω ονομασει χρονο, με ξενερωνουν στο τωρα. Για τις αλλες δεν μπορω να ξερω ακομα.
Να βαλω και λιγη καρδια μού λενε.. Λιγο συναισθημα. Να μην το υπεραναλυω. Let it happen.
Σκοταδι.
Παγωνιά.
Ερημια.
Αναγκη μιας γενικης επανεκκινησης της φασης.
Δεν ξερω να λεω ιστοριες- μονο να γενναω ελπιδες κι επειτα να απογοητευω. Απο μικρο παιδι το ιδιο πραγμα. Γεμιζω την καρδαρα με το γαλα κι επειτα το χυνω επιδεικτικα μπροστα σε οποιους ειχαν προηγουμενως χαρει.
Υψιστη μορφη δειλιας? Κομπλεξ ισως? Μια γελοια μορφη εκδικησης?
Το μονο που μπορω να σου προσφερω ειναι μια ηλιθια υποκριτικη ηθικολογικη ανωτεροτητα μικροαστικης προελευσης.
Αραγε ποσους ανθρωπους θα γνωρισω που οσο περισσοτερο τους μαθαινω τοσο πιο πολυ θα τους γουσταρω?
Απαξ και σε λυπηθω πρεπει να σε κανω περα, ειδαλλως μονο ο κατηφορος μας περιμενει.
Δεν θελω να σε σωσω κουκλιτσα μου, οσο και να προσπαθεις να με πεισεις δε με πειθεις. Αυτο θα ηταν μια αγαπη φυλακη και για τους δυο μας, δεν εχει σημασια ποιος παιζει το ρολο του δεσμωτη και ποιος του δεσμοφυλακα.
Μπαλκονι καλοκαιρι μουντιαλ τσιγαρο μπυρα. Κορεα-Αλγερια. Σιχαινομαι τον εαυτο μου. Οσο κι αν προσπαθω να υιοθετησω τα οπια των απλων ανθρωπων και να γαμησω ο,τι σκατα κουβαλαω στο κεφαλι μου δεν το καταφερνω. Νταξ το 2010 επινα ενα μπουκαλι φθηνο whiskey κι εβλεπα τρεις αγωνες + μια αθλητικη εκπομπη. Καθε μερα. Φετος ειμαι καλυτερα, αυτο αποτελει μια καποια εξελιξη.
Καθε μερα κι ενα καινουργιο ονειρο- καθε μερα ξετυλιγεται μπροστα μου μια πιθανη εναλλακτικη πραγματικοτητα. Οσες τις βλεπω καθαρα πώς κυλουν στο περασμα αυτου που συμβατικα εχω ονομασει χρονο, με ξενερωνουν στο τωρα. Για τις αλλες δεν μπορω να ξερω ακομα.
Να βαλω και λιγη καρδια μού λενε.. Λιγο συναισθημα. Να μην το υπεραναλυω. Let it happen.
