20140603

439. Ν.Κρήνη - Kiwi

Και τελικα? Μια απο τα ιδια. Σουτζουκακι σε ψωμακι απ'ολα χωρις κρεμμυδι.

Αναρωτιεσαι ξανα πού βρίσκονται τα σκατα και η ζωη μοιαζει να εχει παει στραφι αφού όπου κι αν κοιταξεις σε αυτην την πολη βλεπεις στοιχειά ενος παρελθοντος τοσο δικου σου οσο κι αλλων.

Γλυκοπικρες αναμνησεις, προσδοκίες δημιουργιας με στόχο τη βελτιωση του αποκαλουμενου κοινωνικου συνολου που διαψευθησαν.
Μην πεις "δυστυχως" μα ουτε κι "ευτυχως". Απλως διαψευθησαν. Κι επειτα ακολουθησε η σιωπη.



Εδω περα, μάθε, ειναι ησυχα- ξεχνας και ξεχνιεσαι. Ριχνεις κι αλλο χωμα πανω σε οσα εχεις θαψει. Σε όσα θελεις να μεινουν θαμμενα.

Η ηρεμια της αδυναμιας λειτουργει καταπραϋντικα και κανεις δεν πρόκειται να σε ψεξει αν τα εχεις παρατησει εγκαιρως ή αν εχεις παραδοθει στην καθοδηγηση που σου αρμοζει. Που σου ταιριαζει. Στην καθοδηγηση που
σου σερβιρει ΕΚΕΙΝΟ το ψεμα που χρειαζοσουν να ακουσεις και το οποιο αν αναλυσεις θα δεις πως στην πληρως απογυμνωμενη βαση του δε διαφερει καθολου απο τα υπολοιπα ψεματα που γλυκαινουν τα υπολοιπα αυτια:

Ελπίδα λέγεται.

Ψιχαλες στο παρμπρίζ κι ενα ψαραδικο διχως ψαρια επιστρεφει στην αγκαλια του ορμου.

No comments: