ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ? Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΦΥΛΟ, Η ΡΑΤΣΑ, Η ΗΛΙΚΙΑ, ΤΟ ΒΑΡΟΣ, Η ΟΠΑΔΙΚΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ? ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΜΑΣ ‘Η ΟΙ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΜΑΣ? ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ,‘Η ΜΗΠΩΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΓΝΟΟΥΜΕ? ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ, ΤΑ ΒΙΤΣΙΑ ΜΑΣ, ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΜΑΣ? ΤΙ?? ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ, ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΟΙ ΗΘΙΚΕΣ ‘Η ΑΚΟΜΑ ΑΚΟΜΑ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΩΝ? ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕΜΙΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ …. ΧΑΘΗΚΑ, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ. ΞΕΡΕΙΣ ΜΗΠΩΣ ΕΣΥ? Ο ,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΣ ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΤΙ-
ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΑΝ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ. ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΜΟΥ ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ, ΣΤΗΡΙΞΑ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΟ ΠΑΝΩ ΣΕ ΨΕΥΤΙΚΗ ΒΑΣΗ. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ? Η «ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ». ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Ο «ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ» ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙ, ΠΩΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕ, ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΙΔΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ «ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ» ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ΣΦΑΛΛΕΙ ΟΙΚΤΡΑ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΙΚΕ ΜΟΥ, ΠΑΝΤΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ…
Timor mortis conturbat me = Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΜΟΥ ΓΑΜΑΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑ ΠΡΕΚΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΥΩ ΚΑΙ ΘΟΛΩΝΩ ΚΑΙ ΦΕΡΟΜΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ ΠΙΘΗΚΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ (ΙΣΩΣ ΤΩΡΑ ΙΣΩΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ. ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΛΙΣΤΑ) ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΤΑΙΟ ΤΟΥΤΟ ΚΟΣΜΟ.
ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΩΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ. (ΠΑΛ. ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΕΦ1.2) ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ? ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑ? ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΗ? ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ?
ΗΛΙΘΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΤΕΜΠΕΛΙΑΣ ΚΑΙ ΒΑΡΕΜΑΡΑΣ.
ΚΑΙ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΗΝ ΥΠΟΥΛΗ ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΔΥΑΔΙΚΗ (ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΟΛΑΣΗ, ΑΜΑΡΤΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗ ΚΤΛ) ΑΔΥΝΑΜΗ ΜΟΝΟΘΕΙΣΤΙΚΗ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ?? ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΟΡΝΙΘΟΤΡΟΦΕΙΟ ΜΕ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ? ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΛΕΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ. ΕΚΤΡΟΦΕΙΣ ΜΑΣ ΟΙ ΘΕΟΙ, ΕΝΑΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ VOLADORES ΤΟΥ ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ ΚΑΙ PREDATOR ΤΟΥ HOLLYWOOD.
ΡΕ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ ΣΕ ΜΙΛΑΩ…
ΟΧΙ ΟΙ ΒΟΥΔΙΣΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝΕ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ – ΑΥΤΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ – INHALE EXHALE ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ. ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ seconds, ΔΕΝ ΧΑΜΠΑΡΙΑΖΕΙΣ, ΒΑΖΕΙΣ ΤΟ ΒΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΩΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΝΙΡΒΑΝΑ, ΖΕΝ. ΩΩΜΜΜΜΜ.
ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΡΗ? ΘΑΥΜΑΣΙΑ J
ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΡΕ? ΤΙ? ΤΙ ΜΩΡΕ?
ΑΤΑΚΕΣ ΗΛΙΘΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΑΝΤΙΘΕΟ ΜΟΥ!
ΖΕΝ… ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ… ΖΕΝ… Ο ΕΠΙΚΟΥΡΑΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΑΜΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ. ΠΙΟ ΛΙΑΝΑ—
‘’ Κοιτα να συνηθισεις στην ιδεα ότι ο θανατος για εμας είναι ένα τιποτα. Κάθε καλο και κάθε κακο βρισκεται στην αισθηση μας’ όμως θανατος σημαινει στερηση της αισθησης. Γι’ αυτό η σωστη εκτιμηση ότι ο θανατος δε σημαινει τιποτα για εμας, μας βοηθα να χαρουμε τη θνητοτητα του βιου: όχι επειδη μας φορτωνει αμετρητα χρονια αλλα γιατι μας απαλλασσει από τον ποθο της αθανασιας. Δεν υπαρχει βλεπεις τιποτα το φοβερο στη ζωη του ανθρωπου που’χει αληθινα συνειδητοποιησει ότι δεν υπαρχει τιποτα το φοβερο στο να μη ζεις. Αρα είναι ανοητος αυτος που λεει ότι φοβαται το θανατο,όχι γιατι θα τον κανει να υποφερει όταν ερθει αλλα γιατι υποφερει με την προσδοκια του θανατου. Γιατι ό,τι δε σε στενοχωρει όταν είναι παρον , δεν υπαρχει λογος λογος να σε στεναχωρει όταν το προσδοκεις. Το πιο ανατριχιαστικο λοιπον από τα κακα, ο θανατος, είναι ένα τιποτα για εμας,ακριβως επειδη όταν υπαρχουμε εμεις αυτος είναι ανυπαρκτος, κι όταν ερχεται αυτος ειμαστε ανυπαρκτοι εμεις. Ο θανατος λοιπον δεν εχει να κανει ουτε με τους ζωντανους ουτε με τους πεθαμενους, αφου για τους ζωντανους δεν υπαρχει , ενώ οι τελευταιοι δεν υπαρχουν πια. Βεβαια, οι πολλοι αλλοτε πασχιζουν ν’ αποφυγουν το θανατο σαν να ‘ναι η πιο μεγαλη συμφορα, κι αλλοτε τον αποζητουν για ν’ αναπαυθουν από τα δεινα της ζωης. Απεναντιας ο σοφος ουτε τη ζωη απαρνιεται ουτε την ανυπαρξια φοβαται. Γιατι δεν του είναι δυσαρεστη η ζωη αλλα ουτε και θεωρει κακο το να μη ζει. Κι όπως με το φαγητο δεν προτιμα σε κάθε περιπτωση το πιο πολύ μα το πιο νοστιμο, ετσι και με τη ζωη : δεν απολαμβανει τη διαρκεστερη μα την ευτυχεστερη. Κι είναι αφελης οποιος προτρεπει τον νέο να ζει καλα και τον γερο να δωσει ωραιο τελος στη ζωη του’ όχι μονο γιατι η ζωη είναι ευπροσδεκτη αλλα γιατι το να ζεις καλα και να πεθαινεις καλα είναι μια και αυτή ασκηση. Όμως πολύ χειροτερος είναι εκεινος που λεει πως καλο είναι να μη γεννηθεις
αλλα μιας και γεννηθηκες, βιασου να διαβεις τις πυλες του Αδη.
Αν το λεει επειδη το πιστευει, γιατι δεν αυτοκτονει? Στο χερι του είναι να το κανει, αν το ‘χει σκεφτει σοβαρα. Αν παλι το λεει στ’ αστεια,είναι ελαφρομυαλος σε πράγματα που δε σηκωνουν αστεια ‘’
ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΑΝ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ. ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΜΟΥ ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ, ΣΤΗΡΙΞΑ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΟ ΠΑΝΩ ΣΕ ΨΕΥΤΙΚΗ ΒΑΣΗ. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ? Η «ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ». ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Ο «ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ» ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙ, ΠΩΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕ, ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΙΔΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ «ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ» ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ΣΦΑΛΛΕΙ ΟΙΚΤΡΑ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΙΚΕ ΜΟΥ, ΠΑΝΤΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ…
Timor mortis conturbat me = Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΜΟΥ ΓΑΜΑΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑ ΠΡΕΚΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΥΩ ΚΑΙ ΘΟΛΩΝΩ ΚΑΙ ΦΕΡΟΜΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ ΠΙΘΗΚΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ (ΙΣΩΣ ΤΩΡΑ ΙΣΩΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ. ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΛΙΣΤΑ) ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΤΑΙΟ ΤΟΥΤΟ ΚΟΣΜΟ.
ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΩΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ. (ΠΑΛ. ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΕΦ1.2) ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ? ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑ? ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΗ? ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ?
ΗΛΙΘΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΤΕΜΠΕΛΙΑΣ ΚΑΙ ΒΑΡΕΜΑΡΑΣ.
ΚΑΙ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΗΝ ΥΠΟΥΛΗ ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΔΥΑΔΙΚΗ (ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΟΛΑΣΗ, ΑΜΑΡΤΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗ ΚΤΛ) ΑΔΥΝΑΜΗ ΜΟΝΟΘΕΙΣΤΙΚΗ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ?? ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΟΡΝΙΘΟΤΡΟΦΕΙΟ ΜΕ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ? ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΛΕΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ. ΕΚΤΡΟΦΕΙΣ ΜΑΣ ΟΙ ΘΕΟΙ, ΕΝΑΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ VOLADORES ΤΟΥ ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ ΚΑΙ PREDATOR ΤΟΥ HOLLYWOOD.
ΡΕ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ ΣΕ ΜΙΛΑΩ…
ΟΧΙ ΟΙ ΒΟΥΔΙΣΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝΕ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ – ΑΥΤΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ – INHALE EXHALE ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ. ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ seconds, ΔΕΝ ΧΑΜΠΑΡΙΑΖΕΙΣ, ΒΑΖΕΙΣ ΤΟ ΒΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΩΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΝΙΡΒΑΝΑ, ΖΕΝ. ΩΩΜΜΜΜΜ.
ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΡΗ? ΘΑΥΜΑΣΙΑ J
ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΡΕ? ΤΙ? ΤΙ ΜΩΡΕ?
ΑΤΑΚΕΣ ΗΛΙΘΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΑΝΤΙΘΕΟ ΜΟΥ!
ΖΕΝ… ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ… ΖΕΝ… Ο ΕΠΙΚΟΥΡΑΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΑΜΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ. ΠΙΟ ΛΙΑΝΑ—
‘’ Κοιτα να συνηθισεις στην ιδεα ότι ο θανατος για εμας είναι ένα τιποτα. Κάθε καλο και κάθε κακο βρισκεται στην αισθηση μας’ όμως θανατος σημαινει στερηση της αισθησης. Γι’ αυτό η σωστη εκτιμηση ότι ο θανατος δε σημαινει τιποτα για εμας, μας βοηθα να χαρουμε τη θνητοτητα του βιου: όχι επειδη μας φορτωνει αμετρητα χρονια αλλα γιατι μας απαλλασσει από τον ποθο της αθανασιας. Δεν υπαρχει βλεπεις τιποτα το φοβερο στη ζωη του ανθρωπου που’χει αληθινα συνειδητοποιησει ότι δεν υπαρχει τιποτα το φοβερο στο να μη ζεις. Αρα είναι ανοητος αυτος που λεει ότι φοβαται το θανατο,όχι γιατι θα τον κανει να υποφερει όταν ερθει αλλα γιατι υποφερει με την προσδοκια του θανατου. Γιατι ό,τι δε σε στενοχωρει όταν είναι παρον , δεν υπαρχει λογος λογος να σε στεναχωρει όταν το προσδοκεις. Το πιο ανατριχιαστικο λοιπον από τα κακα, ο θανατος, είναι ένα τιποτα για εμας,ακριβως επειδη όταν υπαρχουμε εμεις αυτος είναι ανυπαρκτος, κι όταν ερχεται αυτος ειμαστε ανυπαρκτοι εμεις. Ο θανατος λοιπον δεν εχει να κανει ουτε με τους ζωντανους ουτε με τους πεθαμενους, αφου για τους ζωντανους δεν υπαρχει , ενώ οι τελευταιοι δεν υπαρχουν πια. Βεβαια, οι πολλοι αλλοτε πασχιζουν ν’ αποφυγουν το θανατο σαν να ‘ναι η πιο μεγαλη συμφορα, κι αλλοτε τον αποζητουν για ν’ αναπαυθουν από τα δεινα της ζωης. Απεναντιας ο σοφος ουτε τη ζωη απαρνιεται ουτε την ανυπαρξια φοβαται. Γιατι δεν του είναι δυσαρεστη η ζωη αλλα ουτε και θεωρει κακο το να μη ζει. Κι όπως με το φαγητο δεν προτιμα σε κάθε περιπτωση το πιο πολύ μα το πιο νοστιμο, ετσι και με τη ζωη : δεν απολαμβανει τη διαρκεστερη μα την ευτυχεστερη. Κι είναι αφελης οποιος προτρεπει τον νέο να ζει καλα και τον γερο να δωσει ωραιο τελος στη ζωη του’ όχι μονο γιατι η ζωη είναι ευπροσδεκτη αλλα γιατι το να ζεις καλα και να πεθαινεις καλα είναι μια και αυτή ασκηση. Όμως πολύ χειροτερος είναι εκεινος που λεει πως καλο είναι να μη γεννηθεις
αλλα μιας και γεννηθηκες, βιασου να διαβεις τις πυλες του Αδη.
Αν το λεει επειδη το πιστευει, γιατι δεν αυτοκτονει? Στο χερι του είναι να το κανει, αν το ‘χει σκεφτει σοβαρα. Αν παλι το λεει στ’ αστεια,είναι ελαφρομυαλος σε πράγματα που δε σηκωνουν αστεια ‘’
No comments:
Post a Comment