20130705

418. εν απουσίᾳ



AT SEA
THE BIGGEST DANGER
IS LAND

2 comments:

Anonymous said...

Βασόρα, αγκυροβόλι

Σάπια σκαριά τα δυο μας που λαχταράμε να ξεκινήσουμε.
Η στασιμότης κουράζει.
Γεννά τη χαλαρότητα. Θρέφει την οκνηρία.

Περιμένουμε.
Εδώ, στης Εδέμ την κόλαση και στων διαβόλων τον παράδεισο.

Περιμένουμε.
Εσύ, τη σειρά σου να αρμέξεις το μαύρο γάλα της απληστίας.
Και μόλις γιομίσεις με αυτό τα μαστάρια σου,
για ακόμη μια φορά
να το βαστάξεις μέχρι την άκρη του κόσμου.

Περιμένουμε.
Τα όνειρα τα παραμύθια και τα ψέματα να ξεφτίσουνε, εγώ.

Anonymous said...

Υπηρέτης της μηχανής
Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι η λειτουργία, όχι οι άνθρωποι

Ποτέ οι άνθρωποι, είμαστε ένα εμπόδιο για το πλήρες οτομέσιο.

Εκτός κι αν γίνουμε πιο μηχανές κι από αυτές, ένα με τη λαμαρίνα.

Μελό?

Το απρόσκοπτο οπερέσιο η υπέρτατη αρχή. 24/7