20090714

186. ουγκ

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ. ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.

ΧΤΥΠΑΩ ΤΗΝ ΚΟΥΤΡΑ ΜΟΥ ΣΤΗ ΧΕΣΤΡΑ ΝΑ ΞΕΡΑΣΕΙ ΙΔΕΕΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΤΙΣ ΠΡΟ-ΑΛΛΕΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕ ΓΙΝΟΜΑΙ ΙΣΧΥΡΟΓΝΩΜΩΝ.

[(?)]ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜόΝΟ?

(χμμμ μία αξιοπρόσεκτη ταύτιση της έννοιας του πραγματικού με εκείνη του μοναδικού. ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ. Φευ, πόσο περιορισμένη γίνεται καμιά φορά η σκέψη του ανθρώπου λόγω του ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΥ τέλους που του επιφυλάσσει η συμμετοχή στο παιχνίδι της ζωής. )


ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΒΛΑΨΩ ΑΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΩ?

ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΛΑΒΑΣ ΡΕΟΥΝ ΟΙ ΙΔΕΕΣ.

ΙΣΩΣ ΟΝΤΩΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΟΠΛΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ ΠΗΓΑΖΟΥΣΑ ΘέΡΜΗ.

No comments: