188. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ (aka ΚΟΡΕΣΜΟΣ)

TO ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ 'ΞΕΡΕΣ.

ΙΣΩΣ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ. (…ψιθυρίζει κάθε πρωί το πνεύμα της οκνηρίας)

Τί φοβάμαι?

ΕΝΟΧΕΣ!! ΕΝΟΧΟΣ ΜΕΧΡΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΥ!!

Τί αισθάνομαι?

ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΣΩ ΤΗ ΦΥΣΗ. ΑΝ Η ΓΝΩΣΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΟ ΠΙΘΗΚΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ ΜΟΝάΧΟΣ ΤΟΥ, ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΤΕ? ΑΦΟΥ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΣΙΜΠΛΩΔΗ ΔΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ, ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΜΕΝΩ ΝΑ ΞΥΝΩ ΤΟ ΜΑΓΟΥΛΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΕΞΩΠΟΡΤΑΣ?

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΗΣΥΧΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
ΤΗΝ ΗΣΥΧΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΑΣ ΟΝΤΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣ.
ΔΕΝ ΑΔΙΚΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙΣ ΤΟ ΛΟΓΟ.

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΔΙΚΑΙΟ ΛΟΓΟΣ.. ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΟΣΟ ΧΥΜΑ ΚΑΙ ΦΛΟΥ. ΧΕΧΕ. ΩΣΤΟΣΟ…άσε,σκατά. Μάπα το καρπούζι.

ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ? ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ? ΤΗΣ ΑΝΕΜΕΛΙΑΣ? ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ?


ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΕΣ,ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΟΙ ΕΑΥΤΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΕΝΗΣ ΑΝΤίΛΗΨΗΣ, ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝ ΧΟΡΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ:

«Η ΥΠΑΡΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΝΗ!! ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΛΑΝΗ!!! ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ, ΚΤΗΝΟΣ, ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΟΝΟΜΑΣΕΙ ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ. ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΜΟΝάΧΑ ΝΑ ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΣΑΙ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ. ΜΗΝ ΟΡΙΖΕΙΣ- ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ.ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΧΡΗΖΕΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΟΛΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ.
ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΣ ΠΩΣ Η ΓΑΛΗΝΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΦΑΥΛΕΠΙΦΑΥΛΟ ΝΟΥ ΠΟΥ ΑΡΕΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΛΑΘΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΩΝ. ΜΗ ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!»