268. rusty fears

ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΕΝΑ?
Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΞΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΕΝΟΣ ΣΚΩΛΗΚΑ?
ΚΑΘΕ ΛΕΞΟΥΛΑ ΧΡΗΖΕΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ, ΠΩΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ «ΕΙΝΑΙ», ΤΟ «ΕΝΑ», Η «ΥΠΑΡΞΗ», Η «ΑΞΙΑ».

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΝ, ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΔΕΝ ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΕΣ.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ «ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ». ΠΦΦ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ, ΔΕ ΡΩΤΑΩ ΤΗ ΒΕΦΑ ‘Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ? ΠΟΥ ΑΜΑ ΦΑΣ ΙΜάΜ ΜΠΑΪΛΤΝί ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

ΕΧΩ ΠΙΚΡΑΘΕΙ ΚΙ ΕΧΩ ΠΙΚΡΑΝΕΙ. ΤΙ ΤΑ ΘΕΣ.. ΣΚΑΤΑ ΕΙΣ ΤΟ ΠΗΛΙΚΟ.

ΣΥΝΟΧΗ.. ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΗ.

ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΚΕΡΑΣΙΑ ΚΡΑΤΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ ΑΛΛΑ ΕΧΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΚΕΤΟ ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΗΛΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΗ ΣΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΟΨΙΜΟ. ΛΙΓΑ ‘Η ΠΟΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ.

ΟΛΑ..ΠΦΦ..

ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΜΑΙ ΠΟΥ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΛΕΝΕ ΠΟΣΟ ΓΑΜΑΤΟΣ ΕΙΜΑΙ. ΚΑΙ ΞΕΝΕΡΩΝΩ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΑΤΤΩ ΤΙΠΟΤΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΤΙ. ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΩ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΘΕΛΗΣΗΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΩΝΤΑΣ ΜΕ ΥΠΟΥΛΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΩ ΤΗΝ ΟΚΝΗΡΙΑ, ΕΧΜ ΜΑΛΑΚίΑ ΠΟΥ ΜΕ ΔΕΡΝΕΙ?

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΕΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΗ ΘΕΛΗΣΗ, ΟΛΙΓΟΝ ΕΓΚΥΟΣ. ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΗΛΑΔΗ? ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ..

ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΟΛΗ ΦΑΣΗ. 0/Ι. ΚΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΩΝΟΥΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ, ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΔΕΙΛΙΑΣ ΜΟΥ. ΟΠΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ?

ΜΑΖΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΟΤΑΝ ΨΟΦΗΣΩ.

Ε ΑΝΘΡΩΠΕ, ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΧΗΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΣΑΙ. ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟ, ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΜΕ ΩΣ ΦΥΣΗ, ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ.

ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΔΕ ΧΩΡΟΥΝ.