370. (title intentionally left blank)

Είναι αυτά τα γαμημένα πρωινά, τότε που έχεις να διαλέξεις αν θα κατουρήσεις ή αν θα τραβήξεις μαλακία..

Κι είναι τότε που σε καταλαμβάνει η απορία αν αυτό που αντιλαμβάνεσαι ως πραγματικότητα αποτελεί ένα ακόμη πείραμα, μια προσομοίωση όπου εσύ είσαι ένα μικρό υποσύστημα ελεγχόμενο από έναν καλώς ρυθμισμένο νευρωνικό ελεγκτή.

Κι ακολουθεί εκείνη η φάση που παγώνεις ολοκληρωτικά.

Και παγωμένος πλέον δεν αναγνωρίζεις ως «δικό σου» το κρέας γύρω από τα κόκκαλα του χεριού που άμα ρίξεις μια γροθιά στον τοίχο θα σπάσουν.

Μην ανησυχείς για τίποτα. Δεν υφίσταται λόγος ανησυχίας.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΩΣ ΚΑΜΩΜΕΝΑ. ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΤΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ.