379. μη με ρωτάς για καλοκαίρια για ακρογιαλιές και αστέρια

Να κουβαλάς κάθε στιγμή τα αστέρια μέσα σου και να προσπαθείς να τα αγγίξεις με το νου.

Ναι να τα αγγίξεις. Και να μην αφήνεις να σε αγγίζουν εσένα οι αηδίες, οι μικρότητες της καθημερινότητας.
Δες τα όλα ρε συ σαν μια ευκαιρία για να-

δε θα σου πω εγώ για ποιο πράγμα είναι ευκαιρία.

Ωστόσο το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο και ταυτόχρονα άγνωστο: η ψυχική κατάσταση από τη συνειδητοποίηση της συμπαντικής ολότητας.

Προδιαγεγραμμένο διότι από τις μέρες του Ηράκλειτου, του Λάο Τσε μέχρι σήμερα, είτε διαισθητικά είτε επιστημονικά-πειραματικά, λέγεται κι αποδεικνύεται ότι όλα είναι ΕΝΑ.
Η διάσπαση της ύλης κι η προσωπική ατομικότητα αποτελούν μία ψευδαισθητική ανθρώπινη στρεβλότητα αποτέλεσμα των περιορισμών που θέτουν τα ανθρώπινα όργανα αντίληψης.

Άλλοι μιλούν για θεούς και δαίμονες κι άλλοι για το απόλυτο αχανές τίποτα.

Εμένα αν με ρωτήσεις θα σου απαντήσω, όπως για όλα τα υποθετικά θέματα: ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΡΩ.
αλλά και : ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΠΟΤέ ΝΑ ΜΑΘΩ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.
όμως κυρίως: ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΜΑΘΩ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΗΣΩ.

Τη βλέπεις λοιπόν τη συνιστώσα του αγνώστου άρα και της πάλης, της περιπέτειας, της δημιουργικής αγωνίας??

Πέρα από τα όρια του νου, δηλαδή της πρωταρχικής κατάφασης, τα πάντα αποδομούνται και ανασυντίθενται σε διαφορετικά πλαίσια.

Το αντιληπτό "κάτι" δεν έχει σχέση με το "είναι". Μόλις διερευνήσεις το "πώς" μπορείς ίσως να προσπαθήσεις να δώσεις απάντηση στο "γιατί".
Και τότε ίσως να αντιληφθείς την αδυναμία να απαντήσεις.

Το ερώτημα "ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΩ?" θα φαντάζει με αγωνιώδη κραυγή χιμπατζή προς το είδωλο του όπως αυτό προβάλλεται σε έναν παραμορφωτικό καθρέπτη, κλεισμένου στο κλουβί των ψευδαισθησέων που έχει ως κάγκελα τις περί ύλης και πραγματικότητας αντιλήψεις.
Είναι δυνατόν να λάβει απάντηση?

Η έννοια της ύπαρξης πηγάζει από την ψευδαίσθηση της ατομικότητας που κι αυτή με τη σειρά της βασίζεται στη λειτουργία του κρέατος, του εγκεφάλου, της ύλης.

Πέρα από τα όρια του νου απλώνεται η απέραντη σιωπή - το αναπάντητο.
Φάε τα Corn Flakes σου λοιπόν και μην αγχώνεσαι.