Η καταστροφή του κόσμου μπορεί να περιμένει.
Όπως και ο παράδεισος.
Το άσπρο και το μαύρο που είναι τα αγαπημένα μου χρώματα δεν μπορούν να περιγράψουν μια πραγματικότητα ζωγραφισμένη σε όλους τους ενδιάμεσους τόνους.
Άσπρο - Ουδείς εκών κακός. (έτσι είχε πει ένας τύπος πριν 2500 χρόνια.)
Μαύρο - Ουδείς εκών καλός. (θα προσθέσει ένας κάγκουρας σήμερα)
Η Greta Thunberg, αυτή η κοπέλα που διέσχισε τον Ατλαντικό για να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για την κλιματική αλλαγή και πήγε στο αμερικάνικο κογκρέσσο και πέτυχε ακρόαση είπε απλά: "σας παρακαλώ, ακούστε τι λένε οι επιστήμονες....."
Το αυτονόητο δηλαδή.
Εκείνο που η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων επιλέγει να αγνοεί για την πρόσκαιρη βόλεψή της.
Επειδή η Greta πράττει το αυτονόητο, επιστρατεύει δηλαδή τη λογική για να αυξήσει τις πιθανότητες της επιβίωσής της στο μέλλον, δεν είναι αυτόματα καλή.
Στο Hong Kong αυτοί που εξεγείρονται και ζητούν δικαιοσύνη και παλεύουν για δημοκρατία είναι ως επί το πλείστον άτομα ηλικίας +-20 ετών. Εκείνοι που, βάσει της δρομολογημένης ένωσης του κρατιδίου με την υπόλοιπη αυταρχική Κίνα το 2047, έχουν να χάσουν τα περισσότερα.
Το ανθρώπινο γένος, αυτά τα γαλουχημένα από τον τραγελαφικό Επιμηθέα παιδιά του Ιαπετού, αποτελείται από απερίσκεπτους μαλάκες που ζούνε στο σήμερα σαν να μην υπάρχει αύριο, κάτι εγωιστικά αυτάρεσκα θνητά παράσιτα, μιαν αδιάφορη υποσημείωση στο βιβλίο του κοσμικού γίγνεσθαι.
Το μόνο ξεχωριστό γνώρισμα του homo sapiens, η ικανότητα να προβάλλει τον εαυτό του στο μέλλον, έχει δύο όψεις κι αποτελεί ευλογημένη ευχή αλλά και χυδαία κατάρα.
Σε κάθε ομιλούντα πίθηκο θα μπορούσαν να αναλυθούν οι ακόλουθες δύο περιπτώσεις:
- αν αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως προϊόν και ταυτόχρονα διαμορφωτή των πραγμάτων και των περιβαλλουσών καταστάσεων, λειτουργικό μέλος του Όλου κι όχι απλό μέρος του, τότε η πράξη του αυτονόητου καθίσταται ζωτική ανάγκη
- αν ωστόσο νιώθεις πως το μόνο που αξίζει είναι να διασκεδάζεις, ό,τι φας ό,τι πιείς κι ό,τι αρπάξει ο κώλος σου διότι μια ζωή την έχεις κι αν δεν την γλεντήσεις τί θα καταλάβεις τί θα καταντήσεις τότε θα σού προτείναμε, προκειμένου να πάψεις να είσαι αποκομμένος/η από το σύνολο και για να μην κρίνεται (by whom?) η ύπαρξη σου επιζήμια για την επιβίωση του είδους, να αποτινάξεις όσο το δυνατόν νωρίτερα την ιουδαιοχριστιανική ηθική και νοοτροπία από πάνω σου. Ναι αυτήν που σε θέλει να έχεις στόχο την εξομοίωση με έναν θεό εκτός του παρόντος υπαρκτού Κόσμου.
Έτσι ίσως να την οσμιστείς αλλιώς τη φάση και να έχεις μια μικρή πιθανότητα την προσφορά σου στην καθημερινότητα να μην την αντικαταστήσουμε με κάποια καλοσυντηρημένη και πιο χρήσιμη από εσένα μηχανή.
Ποιοι είμαστε όμως εμείς? Όσοι σιχαινόμαστε τα χριστούγεννα, τις γιορτές και τα πανηγύρια.
Όπως και ο παράδεισος.
Το άσπρο και το μαύρο που είναι τα αγαπημένα μου χρώματα δεν μπορούν να περιγράψουν μια πραγματικότητα ζωγραφισμένη σε όλους τους ενδιάμεσους τόνους.
Άσπρο - Ουδείς εκών κακός. (έτσι είχε πει ένας τύπος πριν 2500 χρόνια.)
Μαύρο - Ουδείς εκών καλός. (θα προσθέσει ένας κάγκουρας σήμερα)
Η Greta Thunberg, αυτή η κοπέλα που διέσχισε τον Ατλαντικό για να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για την κλιματική αλλαγή και πήγε στο αμερικάνικο κογκρέσσο και πέτυχε ακρόαση είπε απλά: "σας παρακαλώ, ακούστε τι λένε οι επιστήμονες....."
Το αυτονόητο δηλαδή.
Εκείνο που η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων επιλέγει να αγνοεί για την πρόσκαιρη βόλεψή της.
Επειδή η Greta πράττει το αυτονόητο, επιστρατεύει δηλαδή τη λογική για να αυξήσει τις πιθανότητες της επιβίωσής της στο μέλλον, δεν είναι αυτόματα καλή.
Στο Hong Kong αυτοί που εξεγείρονται και ζητούν δικαιοσύνη και παλεύουν για δημοκρατία είναι ως επί το πλείστον άτομα ηλικίας +-20 ετών. Εκείνοι που, βάσει της δρομολογημένης ένωσης του κρατιδίου με την υπόλοιπη αυταρχική Κίνα το 2047, έχουν να χάσουν τα περισσότερα.
Το ανθρώπινο γένος, αυτά τα γαλουχημένα από τον τραγελαφικό Επιμηθέα παιδιά του Ιαπετού, αποτελείται από απερίσκεπτους μαλάκες που ζούνε στο σήμερα σαν να μην υπάρχει αύριο, κάτι εγωιστικά αυτάρεσκα θνητά παράσιτα, μιαν αδιάφορη υποσημείωση στο βιβλίο του κοσμικού γίγνεσθαι.
Το μόνο ξεχωριστό γνώρισμα του homo sapiens, η ικανότητα να προβάλλει τον εαυτό του στο μέλλον, έχει δύο όψεις κι αποτελεί ευλογημένη ευχή αλλά και χυδαία κατάρα.
Σε κάθε ομιλούντα πίθηκο θα μπορούσαν να αναλυθούν οι ακόλουθες δύο περιπτώσεις:
- αν αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως προϊόν και ταυτόχρονα διαμορφωτή των πραγμάτων και των περιβαλλουσών καταστάσεων, λειτουργικό μέλος του Όλου κι όχι απλό μέρος του, τότε η πράξη του αυτονόητου καθίσταται ζωτική ανάγκη
- αν ωστόσο νιώθεις πως το μόνο που αξίζει είναι να διασκεδάζεις, ό,τι φας ό,τι πιείς κι ό,τι αρπάξει ο κώλος σου διότι μια ζωή την έχεις κι αν δεν την γλεντήσεις τί θα καταλάβεις τί θα καταντήσεις τότε θα σού προτείναμε, προκειμένου να πάψεις να είσαι αποκομμένος/η από το σύνολο και για να μην κρίνεται (by whom?) η ύπαρξη σου επιζήμια για την επιβίωση του είδους, να αποτινάξεις όσο το δυνατόν νωρίτερα την ιουδαιοχριστιανική ηθική και νοοτροπία από πάνω σου. Ναι αυτήν που σε θέλει να έχεις στόχο την εξομοίωση με έναν θεό εκτός του παρόντος υπαρκτού Κόσμου.
Έτσι ίσως να την οσμιστείς αλλιώς τη φάση και να έχεις μια μικρή πιθανότητα την προσφορά σου στην καθημερινότητα να μην την αντικαταστήσουμε με κάποια καλοσυντηρημένη και πιο χρήσιμη από εσένα μηχανή.
Ποιοι είμαστε όμως εμείς? Όσοι σιχαινόμαστε τα χριστούγεννα, τις γιορτές και τα πανηγύρια.
Έχει ειπωθεί και παλαιότερα (βλ. hyperlink-post 128)
No comments:
Post a Comment