460. Όχι κάθαρση αλλά συνειδητή επιλογή

Κάθε άνθρωπος και ένα σύστημα με συγκεκριμένες εισόδους και εξόδους.

Οι παράμετροι του συστήματος είναι το βιολογικό υπόβαθρο που κληρονομείται και τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα που επιφέρουν τις αλλαγές- άλλοτε εκτενέστερες σε ποσοστό όταν μιλάμε για παιδιά και άλλοτε μικρότερες όταν μιλάμε για μεγαλύτερες ηλικίες.

Σήκω φύγε μαλάκα από την κωλοδουλειά, δε σού προσφέρει τίποτα.

Τα λεφτά είναι μέτρια και πληρώνεσαι στη χάση και στη φέξη.

Η προσωπικότητα σου δεν αναπτύσσεται αφού αν μείνεις καιρό εκεί είτε ρουφιάνος θα πρέπει να γίνεις σαν την πλειονότητα είτε θα καταλήξεις ευνούχος σαν εκείνους που περισσεύουν. Και τότε θα

“Νομίζεις πως θα 'σαι κανονικός αλλά δεν θα 'σαι.” όπως μού'χε πει ο γραμματικός μετά από λίγο διάστημα κάποτε στο καράβι, για άλλον λόγο αναφερόμενος στη λαμαρινίαση.(λινκ στα παλιά, νοσταλγικό κλικ )


Η κανονικότητα είναι μια κοινή δημόσια σύμβαση με περιορισμένη χρονική ισχύ και ουσιαστικά αυθαίρετη, συνεπώς ποτέ δε θα μαι κανονικός καπετάν-Γιώργη αφού πάντα νιώθω “εκτός” “μη-μέλος”, ξένος (ακόμα δεν τον διάβασα, ξερεις) , έπρεπε να του 'χα πει άμα ήθελα να το παίξω έξυπνος.


Γαμώ την τρέλα μου, το τωρινό περιβάλλον είναι πιο βαρετό και από.. και εγώ έχω ανάγκη για συνεχή ανανέωση των παραμέτρων του συστήματός μου.

Αρκετά κάθησες μαλάκα.

Περιποιήσου τις τρίχες του προσώπου, που χεις γίνει ξανά σαν αρκούδα , ψάξου και ξεκίνα την αναζήτηση για δουλειά πάλι, με στόχο την κατάρτιση ως ενδιάμεσο στάδιο για την απώτερη φιλοσοφική ανακούφιση...


Μη σε ξεγελά η καβάτζα της τωρινής μπούρδας. Δεν υπάρχει φως εδώ αφού αν παραμείνεις αυτή η μικρή φλόγα που καίει θα σβήσει νομοτελειακά.

Το mindset της διαρκούς βελτίωσης απαιτεί εγρήγορση.

YOB- Aeons





In the heart of the mind
Feel it burn
Another dark stain
The pulsating strain
With no peace
In the heart of disease
Feel the pain
Cannot deal with what is
The catharsis
Will soon begin
Confused weakened and blind
The weight of despair
Cracks open the ddoor
Shakes to the core
Inner sleep
Crushing aeons to dust
Regain the space
The ageless expanse
The gateless entrance
Inside me
Feel it burn
Feel it tonight
All belief
The other shore
Reach it tonight
Feels all right
There's no peace- why can't I leave it all behind
Feel it
The other shore- why can't I reach it tonight
Feel it
It's all so useless hopeless demons that curse and deny
Feel it
And I know there's more truth to this life
There's more than this
Look up to the sky
It all crashes down
It makes no sense
To me something inside pushes endlessly
Can no longer fight what will be

Ξεβολέψου, όπως τότες μόνο που τώρα πρέπει να προετοιμαστείς “πιο καλύτερα” (ακόμη ένα λινκ στα παλιά, κλικ).