Ο χρόνος μοιάζει να εξαφανίζεται ανάμεσα σε δύο διαδοχικές φορές που [ ].
Πρέπει να κρατάω σημειώσεις για όσα σκέφτομαι αφού είτε τα ξεχνάω μετά είτε ανακυκλώνομαι στα ίδια και στα ίδια.
Εκμηδένιση του “εγώ”.
Μεγαλύτερη κατάρα από την πλάνη της μοναδικότητας που χρήζει ιδιαίτερης μεταχείρισης ίσως να μην υπάρχει για τα ανθρωπάρια.
Μαθαίνω να μιλάω με πιθανότητες και ενδεχόμενα και το γουστάρω διότι ανακαλύπτω έναν νέο αποτελεσματικότερο τρόπο έκφρασης και περιγραφής.
Το “εγώ” εδράζεται κάπου εκεί κάτω από το στέρνο που άμα πας να το προσπεράσεις να το αγνοήσεις σού κόβεται η ανάσα. Όχι με τον ίδιο τρόπο όταν δεν μπορείς να αναπνεύσεις έχοντας ανέβει επτά ορόφους και έχοντας καπνίσει δύο πακέτα Prince λίγο πιο πριν αλλά τελείως διαφορετικά-κάπως σαν να μην υφίσταται καν αυτή η ίδια η δυνατότητα της αναπνοής.
Εκμηδένιση του “εγώ”.
Σαν να μην υπάρχεις εκείνες τις στιγμές προετοιμαζόμενος ουσιαστικά για τ αναπόφευκτο.
Τη βλέπεις την αντίφαση?
Ένα δίποδο παροδικό τίποτα που επιδιώκει να αντιληφθεί το άμορφο αιώνιο τίποτα.
Ένα χαοτικό σύστημα που μπλοκάρει συνειδητά όλες τις εισόδους του, δηλαδή τις αισθητηριακές αντιλήψεις, και μένει να προσπαθεί να κάνει fine tuning των παραμέτρων του. Με μηδενικές τιμές στις εισόδους, οι τιμές στην έξοδο (δλδ την σκέψη) επηρεάζονται μόνο από το νοητικό θόρυβο. (λινκ σε παρόμοια παλαιότερη ανάρτηση).
Άλλοτε ωραία και με στυλ και άλλοτε ηλιθιωδώς και μοιραία πορευόμαστε προς το προσωπικό singularity- ακολουθώντας μονοπάτια τόσο διαφορετικά με κατάληξη όμως πάντα την ίδια.
Προετοιμάσου. Εξάλειψε όλη την επίδραση της τυχαιότητας μέσα σου, αναγνώρισε το θόρυβο των υπόλοιπων homines sapientes ως ανάγκη για την υλική επιβίωσή τους και αγνόησε τον προχωρώντας με μια ευγενικά δαιμονισμένη/δαιμονισμένα ευγενική χαρά.
Obsidian Night - Jex Thoth
O' sister, take my sin
There are serpents in my skin
I tell you, it's no lie
Run to the afterlife...
Those frozen crystal skies
A pyramide of life
Become Obsidian Night
Karmic stains on the imaginal minds
O' sister, it's my fate
To live my life in pain...
And never be reborn
Never regain in form
A spiritual life
Becomes Obsidian Night
So let's just say goodbye -
No more undead dreams in a subconcious eye
There are serpents in my skin
I tell you, it's no lie
Run to the afterlife...
Those frozen crystal skies
A pyramide of life
Become Obsidian Night
Karmic stains on the imaginal minds
O' sister, it's my fate
To live my life in pain...
And never be reborn
Never regain in form
A spiritual life
Becomes Obsidian Night
So let's just say goodbye -
No more undead dreams in a subconcious eye
No comments:
Post a Comment