20160506

470. δυό τρία τέσσερα πέντε έξι πραγματάκια αλλά με μεράκι







Ζούμε σε ένα εχθρικό περιβάλλον και πρέπει να προετοιμαζόμαστε διαρκώς για να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις που ανακύπτουν.
Το χαρακτηριστικό της εποχής είναι η ταχύτητα. Το άμεσο της όποιας δράσης.

Μπορείς online να μάθεις τα πάντα σε μηδενικό χρόνο:
α-το εκπαιδευτικό σύστημα της Σιγκαπούρης
β-ποιος/ποια είναι και που βρίσκεται ο/η επόμενος/η δυνητικός/η ερωτικός/η σου σύντροφος
γ-άπειρες τσόντες
δ-τί έγινε στις 24/10/1312 στην περιοχή που σήμερα ονομάζουμε Τόκυο
ε-να βρεις συνταγή για κοτόσουπα
στ-να δεις πόσα χρήματα έδωσαν οι τράπεζες σε ΜΜΕ για διαφημιστικούς λόγους
ζ-τρισδιάστατα σχέδια εκτύπωσης για σχεδόν οτιδήποτε βάνει ο νους σου (από ομοίωμα εμβρύου μέχρι τουφέκι)
η-συνταγή για το ένα
θ-συνταγή για το άλλο
ι-DIY για το παράλλο
ια-ταινίες, μουσικές, βιβλία
ιβ-μαθήματα πανεπιστημίων του εξωτερικού

και όπως αρέσκονται να λένε ...countless other things. Και αναφέρθηκα μόνο σε πληροφορίες και όχι σε χρηματικές συναλλαγές.
Η ειδοποιός διαφορά με το (όχι και πολύ μακρινό) παρελθόν έγκειται στο γεγονός ότι οι περισσότερες ακριβώς δραστηριότητες ήταν μεν και "τότε" εφικτές , έπρεπε δε να διανύσει κανείς μεγάλες αποστάσεις για να τις πραγματοποιήσει και να γνωρίζει τους κατάλληλους ανθρώπους που θα τον καθοδηγούσαν.

Παλαιότερα (ή αν δε θέλεις να χρησιμοποιήσεις το υπάρχον δίκτυο ψηφιακών υπολογιστικών συστημάτων), θα έπρεπε (ή πρέπει) για τα προαναφερθέντα θέματα να αντλήσεις πληροφορίες αντίστοιχα ως εξής :
α-επικοινωνία με τον ειδικό επιτετραμμένο της πρεσβείας (τηλεφωνικά ή με ραντεβού)
β-ενασχόληση με δραστηριότητες που γουστάρεις και παρουσία σε μέρη που έχεις περισσότερες πιθανότητες να βρεις like-minded άτομα.
    βα-το αφήνεις εντελώς στην τύχη
γ-επίσκεψη στο κοντινό βίντεο κλαμπ, ειδικό κινηματογράφο, μπανιστήρι σε παράθυρο γειτονικού σπιτιού (από κοντά, με κυάλια ή με τηλεσκόπιο)
δ-επίσκεψη σε βιβλιοπωλείο ή βιβλιοθήκη
ε-αγορά "Τσελεμεντέ", επικοινωνία με/μαθητεία δίπλα σε μάνα-γιαγιά-θεία-σεφ κ.ά.
στ-επίσκεψη στα τμήματα επικοινωνίας της εκάστοτε τράπεζας
ζ-αγορά ειδικού τρισιδιάστατου σκάννερ για να σκανάρεις το αντικείμενο του ενδιαφέροντος σου
η-όπως προηγουμένως στο ε
θ-ό.π. στο ε
ι-επικοινωνία με τον μάστορα μπάρμπα, μακρινό ξάδερφο
ια-επίσκεψη σε σινεμάδες, αγορά εξειδικευμένων περιοδικών
ιβ-επικοινωνία με τους αντιπροσώπους στα ινστιτούτα κτλ


Πού οδηγούμαστε λοιπόν?
Αυτό το διαρκές informational overdose επιταχύνει τα πάντα και δίνει πολλές φορές την ψευδαίσθηση ενασχόλησης με κάτι ενώ στην ουσία έχεις πάρει μόνο μία εικόνα για κάτι. Και αυτή ακριβώς είναι η θετική όψη- να παίρνεις αυτήν την εικόνα και στην πορεία να αποφασίζεις. Ως εδώ όλα βαίνουν καλώς..

Δε το θεωρώ σκόπιμο να συγκρίνω τη διαφορά στον τρόπο σκέψης ανάμεσα σε "μας" και την προηγούμενη γενιά, όσον αφορά το θέμα της απόκτησης και "κατανάλωσης" πληροφοριών. Εκείνο που με απασχολεί είναι η "χώνεψη" αυτών των πληροφοριών και η μετατροπή τους σε γνώση.

Έχω(?) εμπεδώσει πως η μετατροπή μιας ελεύθερα διατιθέμενης πληροφορίας σε γνώση ΑΠΑΙΤΕΙ τον πρακτικό πειραματισμό, την εναργή ενασχόληση και την προσωπική επαφή με εμπειρότερα άτομα που ήδη την κατέχουν αυτήν ακριβώς ή παρόμοια γνώση.
Για την παραγωγή ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣ γνώσης απαιτείται επιπλέον το προγενέστερο στάδιο της συλλογής δεδομένων και της κατηγοριοποίησης και μετατροπής σε πληροφορία.

Και πώς πάμε στην "αγία" σοφία που είναι και το επόμενο στάδιο μετά την γνώση? Αν το γκουγκλάρεις ενδεχομένως να σού δώσει και οδικές οδηγίες στο google maps για την Αγιά Σοφιά στην Πόλη, ή στο μέλλον για το γήπεδο της ΑΕΚ στην Αθήνα. Όπως και να 'χει πρέπει να υπάρχει τρόπος που όλοι μας μπορούμε να παράξουμε στιγμές σοφίας.

Ναι. Όπως και με την ευτυχία η οποία βιώνεται σε στιγμές και δεν μπορεί να είναι μια διαρκής καταστάση [βλ. εδώ http://ektro.blogspot.gr/2013/05/413.html ] έτσι και η σοφία, που είναι η ιδανική κατάσταση του νού στην οποία ο άνθρωπος δεν εκφέρει απόψεις για ένα θέμα αλλά γνωρίζει την αλήθεια, εμφανίζεται σε στιγμές.

Έχουμε δηλαδή εκλάμψεις σοφίας όπως έχουμε στιγμές ευτυχίας οι οποίες εμφανίζονται τελείως τυχαία.

Και επειδή είναι φυσιολογικό και ανθρώπινο να επιθυμούμε να αυξήσουμε την συχνότητα εμφάνισης τέτοιων στιγμών πρέπει, όπως στο κόνσεπτ της ευτυχίας να παλεύουμε κάθε στιγμή να είμαστε ικανοποιημένοι, να προσπαθούμε να αποκτούμε όσο το δυνατόν περισσότερη γνώση.


"Αύριο θα πεθάνω, σήμερα μαθαίνω ισπανικά."  Κ. Τσάτσος

3 comments:

Anonymous said...

αυτή η τελευταία παραγραφούλα ακούγεται ολίγον ψυχαναγκαστική... εχω την εντύπωση ότι έννοιες όπως ευτυχία/δυστυχία έχουν ψυχοκοινωνικές προεκτάσεις ανά εποχή στην εμπέδωση τους... προσωπικά δεν ξέρω τί ακριβώς σημαίνουν. συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εστιάζομαι στην ετυμολογία τους μπας και βγάλω άκρη. δλδ καλή και κακή τύχη. αλλά και πάλι δεν σκαμπάζω. τελικά καταλήγω ότι μάλλον δεν έχει και πολύ σημασία να προσπαθώ να τις κατανοήσω και το λέω ως ιδιαίτερα κυκλοθυμικός άνθρωπος, που ταλαιπωρήθηκα πολύ από αυτην μου την ιδιότητα. ακριβώς επειδή όπως λες όλα μετριούνται σε στιγμές ένεκα ροής και κίνησης, μάλλον μόνο σε κατάσταση ακινησίας θα μπορούσε κάτι να διατηρηθεί. βαρετό μου ακούγεται. σχετικά με τα της πληροφορίας, θυμάμαι κάτι πολύ εύστοχο που μου είπε κάποια στιγμή ένας φίλος για το διαδίκτυο: είμαστε σαν τους πρωτόγονους που πρωτοανακαλύπτουν το πυρ. συγκεκριμένα, το ηλεκτρικό πυρ

C. said...

Θα σού απαντήσω με λεπτομέρεια για το πώς αντιλαμβάνομαι τις διαφορές ανάμεσα στις έννοιες της ευ-τυχίας, της ευ-δαιμονίας και της ικανοποίησης, τί θεωρώ εφικτό και τί ανέφικτο σε μελλοντικό ποστ.

Ηλεκτρικό πυρ.. Καλή φάση.

Anonymous said...

περί ευτυχίας... το καλοκαίρι που μας πέρασε ήμουν εκεί... πάρε ένα ρετρό σετ ν' ακούσεις που προκαλεί επίσης και ευδαιμονία https://soundcloud.com/elysium94/jean-borelli-kristian-zna-gathering-02082015